Nooit meer genezen
Gisteren te horen gekregen dat de blessure die ik nu al 4 jaar heb, waarschijnlijk nooit meer over zal gaan. Al 4 jaar loop ik hier mee rond, en dan nu komen ze ermee. Al mijn dromen vallen in duigen. Door dit vreselijke nieuws ging het vandaag ook al slecht op school en van die kinderen die dan zo stom reageren. Even alles op een rijtje zetten:
Groep 8, 4 jaar geleden; 2 keer in de week gym, 1 keer dansen en 1 keer dansen voor de eindmusical. Dan mis je een keer de laatste trede en val je op je knie. de volgende ochtend word je wakker en kun je niet meer lopen. Uit een MRI-scan blijkt dat mijn meniscus deels gescheurd is.
1ste klas; nog steeds altijd pijn. Arts in het ziekenhuis zegt dat ik nooit een scheurtje in mijn meniscus heb gehad, er was niks op de foto's te zien.
2e klas; uiteindelijk de arts zover gekregen om een kijkoperatie te doen, omdat ik zo veel pijn blijf houden. Daar komt niks uit. De arts weet het niet meer en kan niks meer voor mij doen. Toen een half jaar revalidatie, daar zeggen ze dat het waarschijnlijk een combinatie is van overbelasting en die val. Mijn hemstring is ondertussen tekort geworden, ik kon mijn knie niet meer strekken, daar hebben ze dit opgelost. Ten ik daar was ontslagen heb ik oefeningen gekregen die ik elke dag moest doen.
Nu; elke dag die oefeningen doen, maar alsnog heel veel pijn. Gisteren naar een fysiotherapeut gegaan, die vertelt mij doodleuk dat we mijn knie sterker moeten maken maar dat mijn blessure waarschijnlijk nooit meer weg gaat.
Heel mijn droom weg, het zal nooit meer worden zoals vroeger
Groep 8, 4 jaar geleden; 2 keer in de week gym, 1 keer dansen en 1 keer dansen voor de eindmusical. Dan mis je een keer de laatste trede en val je op je knie. de volgende ochtend word je wakker en kun je niet meer lopen. Uit een MRI-scan blijkt dat mijn meniscus deels gescheurd is.
1ste klas; nog steeds altijd pijn. Arts in het ziekenhuis zegt dat ik nooit een scheurtje in mijn meniscus heb gehad, er was niks op de foto's te zien.
2e klas; uiteindelijk de arts zover gekregen om een kijkoperatie te doen, omdat ik zo veel pijn blijf houden. Daar komt niks uit. De arts weet het niet meer en kan niks meer voor mij doen. Toen een half jaar revalidatie, daar zeggen ze dat het waarschijnlijk een combinatie is van overbelasting en die val. Mijn hemstring is ondertussen tekort geworden, ik kon mijn knie niet meer strekken, daar hebben ze dit opgelost. Ten ik daar was ontslagen heb ik oefeningen gekregen die ik elke dag moest doen.
Nu; elke dag die oefeningen doen, maar alsnog heel veel pijn. Gisteren naar een fysiotherapeut gegaan, die vertelt mij doodleuk dat we mijn knie sterker moeten maken maar dat mijn blessure waarschijnlijk nooit meer weg gaat.
Heel mijn droom weg, het zal nooit meer worden zoals vroeger
20 mrt 2014
- meld ongepast verhaal
-
lichtgroen (opgeheven op 20-6-2014)
vrijdag 21 maart 2014 14:52
Vervelend voor je meis. Er zijn vast nog veel andere dingen die je ook goed kan. Kus
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 01 jan 2014 Moet dat?
- O 23 nov 2013 Bdd?
- O 16 nov 2013 *gedichtje*
- O 13 nov 2013 Anorexia ( 5 )
- O 08 nov 2013 Lang verhaal
- O 04 sep 2013 Het gaat me lukken!
- O 28 aug 2013 Alweer
- O 26 aug 2013 Gelukkig!
- O 20 aug 2013 Eerste schooldag
- O 12 aug 2013 Ruzie bijgelgd en een nieuwe klas ( 1 )
- O 11 aug 2013 Krullen ( 4 )
- O 11 aug 2013 Streetdance
- O 08 aug 2013 Gesnapt ( 3 )
- O 26 jul 2013 Dans optredens
- O 25 jul 2013 Ze zag ze bijna!