:( Not Again..

Vandaag was de mis voor mijn tante die pas is overleden.. Al is het al 3 maanden geleden, het voelt alsof het net is gebeurd!
Ik mis haar vreselijk erg..

Eigelijk moest ik een concert geven vandaag tot Tonn opbelde..
Het gaat niet door want Hans is overleden, de man van Jaqueline.
Motor ongeluk..

ik had hem nog gezien op zijn motor toen ik naar huis ging vanmiddag.

En dan kom ik Jaqueline straks nog tegen, en dan geef je toch een hand "Gecondoleerd..het is zo erg, zo ongelofelijk, een grote klap. Veel sterkte in deze moeilijke tijden. We staan voor je klaar"

En ik weet hoe die hand is, als een ik weet niet wat ik moet zeggen maar het is heel erg, en ik wil dat je dat weet, maar ik weet ook wel dat je er niks aan hebt, want die hand boeit je dan toch helemaal niks!

Hoe kan ik nu in godsnaam de dood accepteren als ik er niet eens de kans voor krijg er zelf bovenop te komen!?