nu of nooit
voor een nederlands opdracht
De regen druppels glijden langs het raam naar benden, zo maar willekeurig, ze gaan hoe de wind ze blaast.
Ze kijkt op vanachter dat raam, ze gaat staan.
Kijkt naar buiten.
Een traan ontglipt haar, rolt naar beneden, maar geen wind die de traan een willekeurige kant opblaast, nee gewoon recht naar benden.
Gewoon normaal, naar benden.
Ze heft haar hoofd op kijkt naar boven en denkt: zou daar boven wat zijn? En als er wat is wat dan?
Waarom ben ik hier? Hier op dit moment? Op deze plek? In deze familie? In dit huis?
Het wordt donker buiten.
Er valt niks meer te zien, behalve haar weerspiegeling in het glas.
De fijne lijnen van haar gezicht worden zichtbaar.
Ze steekt haar hand uit, en legt hem op het glas.
De kou trekt door haar hand, haar arm en haar hele lichaam heen.
In één keer draait ze zich abrupt om.
Ze pakt haar spullen, this is the time to go.
It’s time to run, run to a new life some were else.
Ze loopt met haar tas in haar hand van de trap af, plotseling blijft ze staan.
Moet ik dit wel doen? Is dit de juiste beslissing?
Ze spreekt zichzelf toe: je moet het doen kies voor jezelf, zet het nou is door, hou je voor een keer aan het plan.
Het is nu of nooit.
Ze loopt verder de trap af en sluit de voor deur achter zich, gooit de sleutels door de brieven bus en loopt weg.
Ze zegt tegen zichzelf: Het is nu of nooit !!
Fearless
De regen druppels glijden langs het raam naar benden, zo maar willekeurig, ze gaan hoe de wind ze blaast.
Ze kijkt op vanachter dat raam, ze gaat staan.
Kijkt naar buiten.
Een traan ontglipt haar, rolt naar beneden, maar geen wind die de traan een willekeurige kant opblaast, nee gewoon recht naar benden.
Gewoon normaal, naar benden.
Ze heft haar hoofd op kijkt naar boven en denkt: zou daar boven wat zijn? En als er wat is wat dan?
Waarom ben ik hier? Hier op dit moment? Op deze plek? In deze familie? In dit huis?
Het wordt donker buiten.
Er valt niks meer te zien, behalve haar weerspiegeling in het glas.
De fijne lijnen van haar gezicht worden zichtbaar.
Ze steekt haar hand uit, en legt hem op het glas.
De kou trekt door haar hand, haar arm en haar hele lichaam heen.
In één keer draait ze zich abrupt om.
Ze pakt haar spullen, this is the time to go.
It’s time to run, run to a new life some were else.
Ze loopt met haar tas in haar hand van de trap af, plotseling blijft ze staan.
Moet ik dit wel doen? Is dit de juiste beslissing?
Ze spreekt zichzelf toe: je moet het doen kies voor jezelf, zet het nou is door, hou je voor een keer aan het plan.
Het is nu of nooit.
Ze loopt verder de trap af en sluit de voor deur achter zich, gooit de sleutels door de brieven bus en loopt weg.
Ze zegt tegen zichzelf: Het is nu of nooit !!
Fearless
15 dec 2008 - bewerkt op 15 dec 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 apr 2010 Inbreker in de nacht.
- O 13 apr 2010 eskimo piercing iemand ervaring? ( 2 )
- O 16 feb 2010 zo'n mooi nummer
- O 08 feb 2010 Tongpiercing overleden? ( 11 )
- O 04 jan 2010 Me hand valtuit, help ? ( 12 )
- O 29 dec 2009 Op naar een nieuw jaar !!
- O 31 mei 2009 Nu al weer ruzie ( 1 )
- O 17 mei 2009 is it going to end anyway?
- O 12 mei 2009 nog 1 hopeloze poging ( 2 )
- O 10 mei 2009 verlangen
- O 10 mei 2009 te veel gevraagt?
- O 29 apr 2009 I'm torn into pieces
- O 27 apr 2009 spiegelbeeld
- O 31 mrt 2009 kook hulp gevraagd !! ( 5 )
- O 29 mrt 2009 omdat..