O5

en zo probeer ik met kleine stukjes los van hem te komen. ik heb laatst 'onze' foto's van mijn kamer gehaald. ik was al 2 keer op zijn kamer geweest en toen zag ik dat hij onze foto's op zn kop had liggen op zn nachtkastje. ik heb er de tweede keer naar gevraagd en toen zei hij dat dat was omdat hij net had schoongemaakt. toen ik zei dat ze de vorige keer ook al zo lagen, was dat niet waar volgens hem. ik dacht, oké maar als ze de volgende keer nog zo liggen, was ik niet gek. en ja, de volgende keer lagen ze weer zo dus ik had me - voordat ik naar hem ging- voorgenomen dat als de foto's bij hem nog steeds op z'n kop lagen, ik mijn foto's ook van mn kamer ging halen. het deed pijn, maar ik heb 't wel gedaan.

ik heb net mn kamer opgeruimd en toen keek ik weer tegen die bos opgedroogde rozen aan die er al meer dan een jaar staan. misschien moeten die ook maar eens weg, dus ik heb ze weggegooid en ook dat deed pijn. ik ben zo slecht in herinneringen weggooien, ook al moet ik zeggen dat ik niet echt meer weet wanneer ik die rozen van hem had gehad.

ik had hem gister toch maar gesmst rond 7uur 's avonds en vanacht om half 4 kreeg ik iets terug .. hij weet nu dat het niet goed met me gaat door de examens, door thuis en doordat ik hem al 2 weken niet echt meer heb gesproken. hij bood zn excuses aan en hij zei dat dat na de examens zou veranderen. nou verras me zou ik zeggen want ik geloof er nog steeds niet in.. zoals ik meer niet meer geloof..

medion