Ogen
Vandaag zag ik een paar van de mooiste ogen die ik ooit in mijn leven gezien heb. Ik zat in de trein en aan de overkant van het gangpad zaten ze. De Ogen.
Het waren niet de allermooiste ogen ooit, maar ze kwamen toch zeker wel in de buurt. De allermooiste ogen ooit waren diep nachtblauw. Ik liep het Hoog Catharijne uit, en wilde rennen voor mijn les toen die ogen de mijne vingen. Alsof ik tegen een muur opliep bleef ik abrupt staan. Mijn hoofd draaide bijna 180 graden om de ogen zo lang mogelijk te kunnen bewonderen. Vaag herinner ik mij de donkere haren en licht verveelde gezichtsuitdrukking die bij de allermooiste ogen ooit hoorden. Ze zullen waarschijnlijk nog verder vervagen, tot er slechts een impressie dat er ooit meer was dan de allermooiste ogen ooit rest. Maar die ogen, die zal ik nooit vergeten.
De Ogen van vandaag waren ook betoverend mooi. Lachend en vol vertrouwen keken de felblauwe kijkers de wereld in, alsof zij wilden zeggen: "Hallo! Hier zijn wij, geheel voor uw vermaak. Alstublieft, geniet van ons, zoals wij van u genieten." De ogen waren mooi open, niet te groot en niet te klein. Ze werden omlijst door donkere wimpers. Van boven werden ze afgeschermd door stoere, rechte wenkbrauwen. De geprononceerde jukbeenderen zetten de puntjes op de i.
Ik knipperde met mijn ogen. Mijn moeder heeft mij altijd geleerd dat het volstrekt onbeleefd is om te staren, dus ik probeerde weg te kijken. Toen ik voorzichtig terugkeek waren die mooie ogen nog altijd daar. Ze hoorden bij een jongen van een jaar of 20. Hij had flaporen en een overbeet waar mijn paard trots op zou zijn. Harmonica tanden noemden wij dat als kind. De jongen was zich er compleet onbewust van dat ik naar hem keek. In plaats daarvan keek hij naar buiten en lachte hij uitbundig toen zijn ogen op een paar koeien vielen. Aanhankelijk klampte hij zich vast aan de oudere man die naast hem zat. "Kijk!" wees hij. "Koeien!" En nogmaals lachte hij.
Toen ik uitstapte in Culemborg moesten de jongen en zijn vader er ook uit. Voor het eerst viel zijn blik op mij. Ik keek terug en lachte eens lief. Verlegen bloosde hij en terwijl hij naar beneden keek greep hij zijn vaders hand.
Ik ben nog steeds helemaal ondersteboven van die ogen. Maar misschien was het juist de kinderlijke onschuld die ze hun schoonheid gaf.
Het waren niet de allermooiste ogen ooit, maar ze kwamen toch zeker wel in de buurt. De allermooiste ogen ooit waren diep nachtblauw. Ik liep het Hoog Catharijne uit, en wilde rennen voor mijn les toen die ogen de mijne vingen. Alsof ik tegen een muur opliep bleef ik abrupt staan. Mijn hoofd draaide bijna 180 graden om de ogen zo lang mogelijk te kunnen bewonderen. Vaag herinner ik mij de donkere haren en licht verveelde gezichtsuitdrukking die bij de allermooiste ogen ooit hoorden. Ze zullen waarschijnlijk nog verder vervagen, tot er slechts een impressie dat er ooit meer was dan de allermooiste ogen ooit rest. Maar die ogen, die zal ik nooit vergeten.
De Ogen van vandaag waren ook betoverend mooi. Lachend en vol vertrouwen keken de felblauwe kijkers de wereld in, alsof zij wilden zeggen: "Hallo! Hier zijn wij, geheel voor uw vermaak. Alstublieft, geniet van ons, zoals wij van u genieten." De ogen waren mooi open, niet te groot en niet te klein. Ze werden omlijst door donkere wimpers. Van boven werden ze afgeschermd door stoere, rechte wenkbrauwen. De geprononceerde jukbeenderen zetten de puntjes op de i.
Ik knipperde met mijn ogen. Mijn moeder heeft mij altijd geleerd dat het volstrekt onbeleefd is om te staren, dus ik probeerde weg te kijken. Toen ik voorzichtig terugkeek waren die mooie ogen nog altijd daar. Ze hoorden bij een jongen van een jaar of 20. Hij had flaporen en een overbeet waar mijn paard trots op zou zijn. Harmonica tanden noemden wij dat als kind. De jongen was zich er compleet onbewust van dat ik naar hem keek. In plaats daarvan keek hij naar buiten en lachte hij uitbundig toen zijn ogen op een paar koeien vielen. Aanhankelijk klampte hij zich vast aan de oudere man die naast hem zat. "Kijk!" wees hij. "Koeien!" En nogmaals lachte hij.
Toen ik uitstapte in Culemborg moesten de jongen en zijn vader er ook uit. Voor het eerst viel zijn blik op mij. Ik keek terug en lachte eens lief. Verlegen bloosde hij en terwijl hij naar beneden keek greep hij zijn vaders hand.
Ik ben nog steeds helemaal ondersteboven van die ogen. Maar misschien was het juist de kinderlijke onschuld die ze hun schoonheid gaf.
05 apr 2009 - bewerkt op 08 apr 2009
- meld ongepast verhaal
-
*.Angel.*
zondag 05 april 2009 23:57
Hey je bent terug, hallo! ^^
& Mooi geschreven, zoals altijd. -
Gewoon ik
maandag 06 april 2009 00:16
Wauw, wat een prachtig mooi verhaal!
En ik mis jouw mooie verhalen als de hell in mijn LL, dus kom eens terug ja!
-
Gewoon ik
maandag 06 april 2009 00:16
Ehm, in m'n volglijst, I mean. ^^
-
Neen
maandag 06 april 2009 00:26
Goh, ik wilde echt precies hetzelfde gaan reageren als Angel en GI.
Mooi geschreven en kom terug! -
RyuRen (opgeheven op 10-9-2018)
maandag 06 april 2009 00:38
Dit is boekwaardig. Echt. Super! *is fan*
-
*Princess*
maandag 06 april 2009 00:39
Jeeej! Je bent er weer!
Mooi geschreven! Ik val ook op licht blauwe/groene ogen. Maar Mark heeft donkere ogen dus dat is denk ik niet helemaal waar. Overigens is hij een van de weinige mensen bij wie ik bruin niet storend vind. (Mijn hele familie heeft blauwe of groenige ogen en het was echt even wennen toen ik uit kaaskoppenland kwam er overal donkere ogen zag) -
Streep
maandag 06 april 2009 02:30
Haha! Je Leeft! Nog drei wochen en dan ben ik weer in Holland, Utrecht, V&D broodjes/koffie/thee? Mijn rondje dit keer
-
anouk
maandag 06 april 2009 07:31
mooi!!! hoe is het in jullie huis?? ik mis je hier!!!
-
France
maandag 06 april 2009 14:57
JE LEEFT!!!
Enn mooooi!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 31 aug 2022 Het einde 2 ( 10 )
- O 19 mei 2022 Hallo forum! ( 27 )
- O 15 aug 2021 Vakantiekiekjes ( 3 )
- O 30 jun 2017 Nino ( 3 )
- O 15 apr 2017 Fijne Pasen! ( 8 )
- O 31 aug 2016 Dansje voor mezelf! ( 18 )
- O 20 mei 2015 Knappe Wonder <3 ( 6 )
- O 05 apr 2015 Uit huize Schoonfamilie: ( 6 )
- O 26 mrt 2015 Tessa says: ( 11 )
- O 26 feb 2015 Nieuwe liefde ( 6 )
- O 23 dec 2014 Logeetje ( 6 )
- O 18 nov 2014 Mijn nieuwe favo foto van ons ( 7 )
- O 11 okt 2014 Bokje dood :( ( 6 )
- O 15 sep 2014 Hallo forum! ( 33 )
- O 09 mei 2014 Charlie logeert bij Tessa ( 3 )