Om te laten zien dat ik nog leef

Zo, even een verhaaltje vanuit Duitsland.

Afgelopen weekend klasseer ik als goed. Vrijdagavond niet veel gedaan, op een berg Borderlands spelen na, maar desondanks toch op tijd naar bed gegaan want zaterdag beloofde een drukke dag te worden.

S`ochtends vroeg opgestaan om te douchen/scheren en toen in de auto gestapt om naar mijn Opa en Oma in Maastricht te rijden.
Nu moet ik even wat frustratie kwijt, dus veronschuldig ik me alvast voor eventueel aanstootgevend taalgebruik en niet persoonlijke beledigingen.
Maar godverdomme waarom moet dat met die klote tunnels op de A73 zo lang duren? Kom op, zelfs samen zijn ze echt niet zo lang, en toch presteren dat stel debielen het om er zo een stom, niet werkend veiligheidssysteem in te bouwen dat de tunnels maanden dicht moeten om te testen. Dat stel idioten daar is al langer belastinggeld en tijd aan het verspillen aan testen dan dat het gekost heeft om de tunnels te bouwen. En het erge is dat als de tunnels, even, open zijn er absoluut niks onveilgs aan te zien is, en ik heb toch al veel tunnels gezien.
Maar goed,
Ik ging naar Maastricht om opa en oma op te zoeken. Voor hun was mijn komst een grootte verrassing, precies zoals ik het graag heb dus.
Bij opa en oma de foto`s van Japan laten zien, ook aan mijn vader, die zijn verbouwde motor kwam showen, het is een mooi ding geworden, wellicht plaats ik nog wel eens een fototje.

Tegen het vallen van het duister was het tijd om te gaan, want de volgende activiteit stond namelijk te dringen; NACHTMAHR in Utrecht samen met Choko en een vriend van me, helaas smste die op het laatste moment af, want hij was ziek geworden =( Wat weer resulteerde in de oproep van Choko hier op md, die sommigen van jullie vast wel gelezen hebben. Het concert was geweldig, nachtmahr stond heel hoog op mijn `to see` lijstje en ze stelde met hun daverende optreden zeker niet teleur. Na het concert nog een paar uur gedanst tijdens de Cyberia om vervolgens Choko naar huis te brengen en vervolgens zelf naar huis te gaan. Op zich wel beschamend, maar ik zie de humor er wel van in dus vertel ik het toch maar. Toen ik thuis kwan en mn auto voor de deur parkeerde, dacht ik nog even het nummertje wat aan het spelen was in mn cd-speler af te luisteren, dacht ik want...
Ik werd een paar uur later wakker omdat ik in slaap was gevallen. In de auto, recht voor de voordeur.

Anyway, na een paar uur geslapen te hebben was het weer tijd om te douchen/scheren want ik zou om 1530 bij iemand op bezoek gaan.
Het was een zeer gezellig bezoek, wat wel bleek uit het feit dat ik pas om 0115 thuis was. Nu weet ik ook hoe lekker aardappelpuree kan zijn en dat ik thee en halve appelflappen wel smakelijk vindt.

Omdat ik om 0230 alweer op mn werk werd verwacht was een poging doen te gaan slapen nutteloos (en ik moest mn was nog opvouwen). In plaats daarvan op de computer nog wat treintijden opgezocht voor de 5e december. En daarna naar mn werk gegaan. In de auto heb ik nog 3 uurtjes geslapen voordat ik zelf nog anderhalf uur een stukje reed.
Om 0745 aangekomen in Karlsruhe en gewerkt tot 1730. En het gekke is, ondanks dat ik dusmaar 9 uur geslapen heb de afgelopen 48 uur ik me opperbest voel en totaal geen last heb van vermoeidheidsklachten (en ja, ik heb wel hard gewerkt, iets anders kun je niet bij het werk dat ik doe) Zou ik soms toch iets hebben wat een conditie zou heten? =p

Goed ik heb jullie wel genoeg verveeld.

Oh, en het is zonnebril 2 geworden (ook om 0200 besteld)