Ik weet niet goed waar ik moet beginnen..
Ik ben net bij oma geweest..
Oma ligt op sterven
Gisteren is de dokter geweest.
Al haar medicijnen zijn stopgezet, want ze werken immers toch niet meer..
Oma is op, ze heeft pijn.
En dat doet mij weer verschrikkelijk veel pijn om te zien..
Oma had altijd een ontzettend luide stem.
Als ze belde moest je de telefoon een paar centimeter van je oor houden, zo hard
.
En nu mompelt ze maar een beetje..
Ik ben ruim een uur bij haar geweest..
En in totaal is ze maar 5 minuten wakker geweest..
Ik heb haar mijn jurk voor kerst laten zien, want de kans dat ze er dan nog is, is heel minimaal..
Ze vond hem echt heel mooi..
Toen ik wegging, ben ik bij oma gaan zitten..
Ik heb toen gezegd dat ze even goed moest luisteren..
Ik had de tranen in m'n ogen staan, en heb gezegd dat het gped was..
Dat ze mocht gaan..
Dat ze weer naar mamma en opa mag..
Maar dan moest ze wel beloven dat ze bij me kwam om m'n kamertje te bekijken..
Ze zei : Natuurlijk kom ik bij je!
Ik ga oma gigantisch missen..
Maar om haar zo te zien lijden, is denk ik nog erger..
Daarna hebben we nog wel wat zitten geinen (dat is een familiekwaaltje
Nooit te lang serieus zijn)
Ze zei, ooit zien we elkaar weer terug..
Toen zei ik, jah, maar dan wil ik wel een groot welkomsfeest met ballonnen en slingers..
En oma heeft beloofd dat ze samen met mamma en opa een keer bij me op de koffie komt
Voor sommigen, zal dat belachelijk klinken, maar ik voel me er prettig bij.
Ik ben zelf gelovig, niet zo dat ik naar de kerk ga. Maar ik geloof wel dat er een God is.
En in leven na de dood geloof ik heel sterk.
Ik wil jullie dan ook verzoeken, om over dit geen reacties te schrijven..
Als jij er niet in wil geloven, prima.
Ik zal je ook niet overhalen om wel te gaan geloven.
Ik respecteer dat jij niet hierin gelooft, maar het zou fijn zijn als mijn geloof ook gerespecteerd wordt.
Marleen