Oma
Vandaag was het dan zover de begrafenis van mijn Oma.
Vanmorgen om 11 uur was er eerst de mis in de kerk, daarna gingen we met z'n allen naar het crematorium in Heerlen, waar een korte woorddienst werd gehouden.
Mijn nicht had een gedicht gemaakt voor Oma, en dat werd tijdens de woorddienst voorgedragen.
Na het nodige gesnotter, liepen we als laatste de 'aula' uit op weg naar de koffietafel .. nou ik was nog nooit zo blij geweest toen ik mijn tante zag, de hele tijd heb ik aan haar moeten denken (ze heeft lymfeklierkanker en heeft nog maar 3 maandjes te leven).
Na de koffietafel zijn we nog met zijn allen naar mijn Oma's huis gegaan en hebben we de familie uit Oostenrijk gedag gezegd, die waren extra voor de begrafenis hierheen gekomen.
Nu we bij mijn Oma thuis zaten, was het toch wel heel akelig, Oma zat niet meer zoals gewoonlijk in de stoel, en dat zou ook nooit meer gebeuren, nooit meer het gekibbel met mijn oom, nooit meer die hartelijk lach, nooit meer die vriendelijk glimlach, nooit meer een knuffel van mijn oma, nooit meer die opbeurende woorden als je verdrietig was.
Ze is er niet meer en dat doet pijn, ik houd nog steeds van haar, en kan niet geloven dat ze er niet meer is.
Ze is mijn sterretje dat hoog in de hemel straalt en me hoop doet geven als ik het nodig heb.
Daarom is mijn wens dat mijn Oma, de eeuwige ster blijft
xus
Vanmorgen om 11 uur was er eerst de mis in de kerk, daarna gingen we met z'n allen naar het crematorium in Heerlen, waar een korte woorddienst werd gehouden.
Mijn nicht had een gedicht gemaakt voor Oma, en dat werd tijdens de woorddienst voorgedragen.
Na het nodige gesnotter, liepen we als laatste de 'aula' uit op weg naar de koffietafel .. nou ik was nog nooit zo blij geweest toen ik mijn tante zag, de hele tijd heb ik aan haar moeten denken (ze heeft lymfeklierkanker en heeft nog maar 3 maandjes te leven).
Na de koffietafel zijn we nog met zijn allen naar mijn Oma's huis gegaan en hebben we de familie uit Oostenrijk gedag gezegd, die waren extra voor de begrafenis hierheen gekomen.
Nu we bij mijn Oma thuis zaten, was het toch wel heel akelig, Oma zat niet meer zoals gewoonlijk in de stoel, en dat zou ook nooit meer gebeuren, nooit meer het gekibbel met mijn oom, nooit meer die hartelijk lach, nooit meer die vriendelijk glimlach, nooit meer een knuffel van mijn oma, nooit meer die opbeurende woorden als je verdrietig was.
Ze is er niet meer en dat doet pijn, ik houd nog steeds van haar, en kan niet geloven dat ze er niet meer is.
Ze is mijn sterretje dat hoog in de hemel straalt en me hoop doet geven als ik het nodig heb.
Daarom is mijn wens dat mijn Oma, de eeuwige ster blijft
xus
05 jul 2005
- meld ongepast verhaal
-
Clienniej
dinsdag 05 juli 2005 20:18
Gecondoleerd. Ik ben mijn oma 2 maanden geleden verloren. maarja...
Veel sterkte, put energie en troost uit je familie, dat werkt in deze tijden
-
Panter
dinsdag 05 juli 2005 20:25
Een mooie gedachte. Heel veel sterkte.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 jun 2005 ineens
- O 11 jun 2005 dreadloos
- O 01 jun 2005 *jeeej*
- O 24 mei 2005 blub
- O 17 feb 2005 stage ..
- O 04 feb 2005 Mooi
- O 02 feb 2005 fliefd
- O 31 jan 2005 uhmz
- O 29 jan 2005 gaap
- O 26 jan 2005 jongeren midlifecrisis? ( 1 )
- O 26 jan 2005 koekje
- O 24 jan 2005 wow
- O 22 jan 2005 woehoe
- O 19 jan 2005 gaap ( 1 )
- O 18 jan 2005 Hallo ( 2 )