omaatje

Gister was ik bij de psycholoog met een specialist erbij. Volgens hem gedraag ik mij veel te oud voor mijn leeftijd. Hij vroeg aan mij hoe oud ik mij voelde en ik zei vrij snel 35. Hij zei dat ik misschien nog wel ouder ben. Dit komt door alles wat in mijn leven gebeurt is. Nu gaat hij mij omaatje noemen als ik mij te oud gedraag...
Ik heb met mijn psycholoog afgesproken dat hij mij maar moet leren om mij te gedragen als een 20 jarige. Ik heb namelijk geen flauw idee hoe dat moet...

Verder wil ik schreeuwen en gillen want ik ben weer zo op. Omdat N zoveel in mijn huis heeft veranderd en dingen heeft toegevoegd (bakjes, doosjes en een fucking telefoonstoel waar ik al nee tegen had gezegd) voelt mijn huis niet meer als mijn huis en ben ik alles kwijt. In de ochtend ben ik al extra tijd kwijt door mijn katje maar dat is niet erg. Maar nu ik alles moet zoeken zit ik nu op werk zonder sokken aan!
Ik word er gek van! ze bedoelt het heel erg goed, maar ik krijg zo geen rust in mijn eigen huis.
N roept zelfs dat mijn huis een zooitje is en niet goed genoeg is voor mij. En als ik het zo laat dat ik gek zal worden. Dit is wel heel erg overdreven en ik ben al depressief. Ik word hier zo gek van.

Ik rook al een paar maanden wiet en ik heb nu al 2 dagen geen wiet gerookt. Ik ben daar zo trots op! Maar door deze nieuwe stress denk ik er aan om vanmiddag toch maar weer te halen. Ik ben zo gestressed dat ik totaal niet kan ontspannen en niet kan slapen. Ik wil niet dat mijn katje hierdoor ook in de stress gaat raken dat verdient zij niet!

Ik moet ook wel toegeven dat ik aan het afbouwen ben met mijn anti-depressiva en dat ik daardoor natuurlijk ook wat labieler ben. Maar dit doet mij allemaal wel heel erg veel.