OnClinties.
Hevig verlangend naar de dagen die niet terug zullen keren.
Ze zijn voorbij gegaan zonder dat er een woord is gesproken.
Gedachten zijn door mn hoofd geschoten.
Fantasieen leven op als ik aan je denk.
Wat als...
Maar we kunnen de tijd niet terug laten keren.
Of op zijn minst stop laten zetten.
De tijd is zonder ons besef te snel voorbij gegaan.
We zullen moeten wachten op een nieuwe kans.
Ik hoop dat het lot ons die gunt.
Want ze moeten weten dat ik wanhopig aan het worden ben.
Ik wil maar een ding en dat ben jij.
Ik zal alles, en dan ook echt alles, voor je op willen geven.
Alleen maar omdat ik zoveel om je geef.
Mijn liefde voor jou maakt me radeloos.
Als je niet in mijn buurt bent voel ik me hopeloos alleen.
Het enige wat mij gelukkig kan maken ben jij.
Jou lieve, zachte woorden spreken mijn wanhopige gedachten tegen.
Ik dacht altijd dat ik wist wat het was om iets te missen.
Dat deed ik immers mijn hele leven al.
Maar sinds ik jou ontmoet heb en je niet meer naast me staat voel ik me leeg.
Ik doe alles op de automatische piloot zonder jou.
Mijn gevoel laat ik varen, en vanbinnen ben ik een zwart gat.
Maar als ik maar een glimp van je opvang vult het zich vol met liefde.
Tot het moment waarop je wegloopt.
Ik zou willen dat ik die ene avond meer van je gevraagd had.
Een goed gesprek hebben we daarna niet meer gehad.
Lachjes, knipoogjes, knikjes, gedag, dat was alles.
Waarom rust jou blik altijd op mij?
Ik zou zo graag een antwoord willen.
Er zijn mensen die mij dat antwoord kunnen geven.
Maar ik schaam me..
Ik ben zo bang dat ik me dingen verbeeld.
Maar diep van binnen weet ik dat dat niet zo is.
Ook al zou ik dat nooit toe durven te geven.
Maar ik heb al zo vaak tegenslag gehad dat ik het niet meer wil.
Daarom leven al die mooie dromen voort in mijn gedachten.
De plek waar wij altijd samen zullen blijven..
Wendy92, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende