onmogelijke liefde.


Nee, het kan niet. Het is onmogelijk.'Het meisje kon niets anders doen dan haar hoofd schudden.
Ze wilde schreeuwen, ze wilde huilen. Maar ze mocht zich niet laten kennen.
Maar het is hij die ik wil, mijn zielsverwant. Degene waar mijn hart om vraagt.'
Het gezicht van haar moeder werd serieus. Ze nam haar dochter in haar armen.
Hij is anders dan ons, mijn lieve kind.'
Weer schudde ze haar hoofd.
Heeft Allah ons dan niet geboden om niet te oordelen over een Moslim of over een ander geloof?
Is dat niet het geen dat belangrijk is? Hij heeft enkel een ander afkomst mijn lieve moeder,
zijn geloof in de Alwetende is net als ons geloof. Toe mama, neem mijn liefde niet van me af.'
Schamend keek haar moeder naar de grond. 'De verschillen zijn te groot,
deze zullen jullie uit elkaar drijven.'
Ze mocht zich niet laten kennen, maar ze kon zich niet langer groot houden.
'Onze liefde voor elkaar zal ons bij elkaar houden,
hoe groot de verschillen tussen ons ook zijn. Toe mama,
toe. Mijn hart kan niet zonder haar andere helft. Hij is degene naar wie mijn hart verlangt,
degene om wie mijn hart vraagt.' Haar moeders grip werd zwakker en zwakker en uiteindelijk
liet ze haar dochter los. Beschaamd keek ze het meisje aan en liep toen weg, een paar woorden achterlatend.
Ik kan het niet mijn lieve kind, als papa en ik jou weggeven moet ik zekerheid hebben.
Zekerheid dat je het redt.'
Het meisje liet zich vallen op de grond en huilde tranen met tuiten. 'Onze liefde voor elkaar is zeker,
is dat dan niet genoeg?'
Een antwoord kreeg ze niet.
Het lot had de twee geliefdes bij elkaar gebracht en nu werden ze wreed uit elkaar gehaald.
Wisten ze dan niet dat deze twee voor elkaar bestemd waren? Wisten ze dan
niet dat ze twee harten zouden vernietigen.
Wisten ze dan niet wat voor een pijn ze op hun geweten zouden hebben.
Hun liefde was groot, maar ze had de kracht niet om te vechten. Ze gaf de strijd op,
niet wetend dat dit een test voor hen kon zijn.
Een test om elkaar te laten zien dat wat bij elkaar hoort, niet uit elkaar te krijgen was.
Een test om hun liefde voor elkaar te bewijzen. Ze waren gezakt, gezakt voor de test.
Toe mama, toe. Ik heb hem nodig, hoe moet ik zonder hem. Ik kan het niet, ik wil het niet.
Toe mama, geef onze liefde toch een kans.'
Langzaam liep ze naar het raam en opende het op een kier. 'Ik laat je los mijn lief,
ik kan het niet, maar ik moet. Ze willen het niet,
ze zeggen dat wij het niet zullen redden. Vergeten doe ik niet,
ik hou je vast in mijn hart. Vaarwel mijn lief, het ga je goed..


soms begrijp ik me moeder egt niet..maar dan weet ik dat ze van me houdt en hoopt dat ik een goede keuze maak..maar waarom is wat ik me altijd zal afvragenn..


Liefs eddi
14 nov 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ladyE
ladyE, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende