onrust
het groeit meer en meer
madness in mijn hoofd niks kan er meer bij maar et propt zich op
thuis word ik gek van de ellenlange discussies
de vrijheid van spreken is weg alles is weg
maar ik niet ik ben er nog waarom vraag ik me af
ik wil hier weg gewoon weg van alles
schrijf later wel meer word op de vingers gekeken
edit
zoals ik al zei beklemmend gevoel hier
wil hier weg zo graag
vandaag weer een gesprek gehad
ik weet niet meer wat ik aan moet met sommige personen
het liefst schop ik ze ver bij me vandaan net zo makkelijk
al dat gelieg en gedraai en gediscusseer wat nergens meer over gaat
een moeder die je probeert vol te proppen met kalmeringspillen
een vader die zo koppig is als een ezel mja dat ben ik ook
zusje die onhandelbaar is nou nou wat leuk wat leuk
blugh gewoonweg
dunkelheit, man, 40 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende