onrustig en alleen
Overdag gaat het wel hou ik me wel bezig met van alles, maar 's avond....
Ik heb last van mijn darmen( heb het prikkelbare darm syndroom PBS) en wordt schijtnerveus van mezelf. Kan er niet echt tegen om alleen te zijn. Vandaar dat ik vanavond maar weer naar me vriendin ga, Altijd gezellie hoor. Maar hier in me eentje valt me zwaar. Voel me ontzettend onrustig en ja niet echt misselijk maar ja ... raar. Weet niet hoe ik het moet omschrijven. Wat ik wel weet is dat alleen zijn niet zo goed voor me is. Moet echt opmezelf inpraten dat het wel goed komt, maar het valt zo zwaar. Dalijk als school weer begingt zal het wel beter worden hoop ik. Dan ben ik overdag bezig en 's avond kan ik dan huiswerk maken. Vaak kok ik ook laat thuis en dan moet ik nog eten enzo en is de avond eigenlijk ook weer zo om.
Valt ook zwaar dat ik hier woon en niet meer in me oude huisje. Mijn ex belde net of ik wat papieren wilde tekenen om me uit te laten schrijven. Moet ik weer naar me oude huisje en dat iedee alleen al maakt me nerveus.
Pfff soms weet ik echt niet wat ik met mezelf moet. Probeer mezelf bezig te houden.
Wat me ook nerveus maakt en ook niet echt bevoordelijk voor me is is dat me de gedachte overvalt dat er eigenlijk niemand is die voor me zorgt. Moet het allemaal zelf doen.Ook als ik ziek wordt. En die gedachte alleen al maakt me ziek. Niemand die je in de gaten houd als het niet gaat of je verzorgt. Best een kut gevoel. Ik voel me ook of dat ik dat niet aankan terwijl het best zal lukken. Heb niet altijd zoveel vertrouwen in mezelf.
Voel me ook eenzaam hier alleen in dit huis. Mijn oom is er soms eventjes 's morgens en 's avond komt ie ook nog wel eens, ff de was doen of iets dergelijks. Maar ja meer als dagelijkse gespreken hebben we ook eigenlijk niet. Ja wel hoe ik het hier vind enzo en dan zeg ik altijd lekker rustig enzo, maar eigenlijk iets te rustig.
Heb het er eigenlijk best moelijk mee dat ik weer alleen ben. Nu ben ik egt alleen zeg maar. Vroeger toen het uiging met vriendjes woonde ik gewoon nog thuis en had je altijd wel iemand om je heen maar nu ben ik zo alleen.
Pff hoop dat het gevoel wat ik nu heb snel over gaat want wordt er gek van. Zou het wel uit kunnen schreeuwen en met alles willen smijten wat er om me heen staad. Als het maar veel herrie geeft. Dat zou echt opluchten denk ik. Best een keer zin in.
ikke22, vrouw, 42 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende