ontnevelt

'T schaepske
onder Yesjoe's hoede
roemt, en mekkert, blaet & roept volvrolijk:
"Wie zal beschuldiging inbrengen tegen de uitverkoornen G ds? 'T is G d, die rechtvaardig maakt:
wie zal verdoemen? 'T is Christos, die gestorven is; ja dat meer is,
die ook is opgewekt!"


Hoe welvoeglijk
was dan by 't graf,
daar Yesjoea nu was uitgegaan,
om onze rechtvaardigmakinge te verzegelen, hoe welvoeglijk was nu hier die Engel-taal:
"Vreest gy lieden niet? Gy zijt kinderen Avrahams,
gy zijt dochteren des Allerhoogsten:
gy zijt diergekocht:
VREEST DAN NIET!"


Nadien de wachters
met doodschrik geslagen,
de vrouwen niet verhinderden, noch verhinderen konden,
waren zy uit hunnen schrik-val, van der aarde weder opgestaan, vloden en vlogen naar Yeroesjalayiem,
en geven dus alle vrijheid aan de vrouwen, om alles nauwkeurig te zien, en uit den mond des Engels te
horen, die haar van vreeze bevrijd, en de zielen als ontnevelt hebbende,
verder onderricht zal geven van
Yehosjoea aka JC!


"Ik weet, [zegt hy], dat gy zoekt Yesjoe, die gekruist was!"


Dit was de rede zijns gezandschaps,
de zoekende vrouwen gerust te stellen, en kennisse te geven van opstanding,
en uitgangs des Heilands uit het graf.


Hoe zoud iemant vrezen, die JC zoekt?


Want die zoekt,
heeft de belofte van te vinden,
en die hem vind, heeft alles,
en meer, dan hy wenschen
of bidden kan.


De H. Euangelist Lukas
verhaalt dit alles wat uitvoeriger,
en toont, dat 's Engels troosttaal met eene berispinge gepaard was:
want daar onze H. Euangelist alleen zegt, dat haar de H. Engel dus aan- en toesprak:
"Ik weet, dat gy zoekt Yesjoea, die gekruist was,
[drukt Lukas de woorden aldus uit]:
WAT ZOEKT GY DEN LEVENDEN
BY DE DOODEN?"


Waar uit nogmaals blijkt,
dat onze H. Schrijvers malkanderen ophelderen,
niet tegenspreken.


Hoe kan men ook
iemant regt vertroosten,
als men zijne wanbeseffen en vooroordeelen
niet wegneemt?


Zal de ziel gerust zijn?


Zy moet ontneveld zijn,
en der waarheid kundig worden.
'T was een groote misslag, aan 's Heilands voorzegging niet te denken,
en hem, die nu verrezen was,
te begrijpen als dood.


Zulk een wanbegrip
ontzenuwde het gantsch geloof,
en de G dlijke gerechtigheid, die niet gedogen moest, noch konde,
dat hy, die voldaan, en tot den laatsten kwadrant penning toe betaalt had,
door de smerten des doods wederhouden wierd,
gelijk Petros [aka Kefas], wel te recht,
daar in een onmooglijkheid stelt;
en de H. Engel daar van
de vrouwen onderricht.


WEHAELOHIEM
HEKIEMO MIEN-HAMEETIEM
BEHATIER ET-CHEVLEI HAMAWET BA'ASJER NIMNA MIEN-HAMAWET LA'ATSOR OTO
G d heeft hem echter tot leven gewekt en de last van de dood van hem afgenomen,
want de dood kon zijn macht over hem
niet behouden



DAT
is in
'n paar woorden
de kern van de zaak:
't centrale punt
van ons
leven
...