Oost west (thuis is het ook niet al te) best.
Ik sta op en moet huilen omdat ik wakker ben geworden, zuchtend en steunend begin ik de dag. Ik herinner me dat ik vandaag naar huis mag of ik er blij mee ben weet ik niet
maar ik wil ook niet hier blijven en al dat pedagogisch gezeik aanhoren waar ik ondertussen een punt hoofd van krijg en dus neem ik de beslissing dat ik blij ben om een verlengd weekend naar huis te gaan, ookal is het alleen maar omdat ik dan niet mijn brood met mes en vork hoef te eten en om acht uur op te staan .. het is toch vakantie een beetje extra slaap zou me goed doen straks denken ze dat die zwarte kringen onder me ogen bij mijn gezicht horen.
We zouden vanochtend gaan zwemmen maar wat ben ik blij dat spontaan de vorige dag de bus van het terein is stuk gegaan .. wat vind ik het erg dat ik met mijn zeekoe lichaam (wat volgens de leiding alleen maar in 'mijn' hoofd, ze hebben makkelijk praten ik zie toch echt wat anders .. ) vandaag niet in een bikini hoef te persen om vervolgens met twee jongens en leiding te gaan zwemmen aangezien de andere twee meiden een andere afspraak hebben en de rest weg is.
Ik begin aan mijn kamer .. vervolgens is het vier uur loop ik richting bus samen met mijn vriendin/groepsgenootje zij gaat door naar Alkmaar en ik stap op het station uit, ik wacht op me trein naar amsterdam en sla mezelf ondertussen voor me kop omdat ik mijn mp3 vergeten ben, ik kan wel janken hoe overleef ik in godsnaam 2x een hele reis van ruim twee uur zonder muziek .. het 'ik had liever niet wakker willen worden' gevoel van vanochtend komt terug.
Ik ga zitten op een ijskoud bankje (wat ben ik blij dat mijn tante me vorig weekend gedwongen heeft om een winter jas te kopen) op het station en bedenk me dat ik nu 1,2,3 wat moet doen voor dat ik in een depressie zak .. ik steek een peuk op en bedenk met me dat ik bijna gestopt was met roken. Ander halve dag niet gerookt door geldnood ..
Ik stap in de trein stort me in de nieuwe glamour waar ik een stuk lees over moeder-dochter relatieproblemen wat helemaal bij mij en mijn moeder aan te pas is.
Ik stap uit pak mijn (hippe
) ov-chip kaart uit mijn portemonnee stap in de metro en bij het dichtsbijzijnde station bij mijn (ouders) huis stap ik uit waar mijn vader staat te wachten ..
Ik ben thuis.
prinses., vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende