Op

ik kan het echt niet meer. Ik wil weg. Ik wil niet thuis zijn. Ik wil geen ruzie meer. Ik wil niet meer dat gevoel dat alles mijn schuld is. Ik ben gewoon kapot. Net een half uur liggen hyperventileren op mijn bed, toen het weer wat ging ben ik gaan douchen en toen was mijn vader thuis die nog eens even een preek kwam geven. Ik ben er ZO klaar mee. Alsof alles mijn schuld is.. Moest vanavond huiswerk maken, maar heb niks kunnnen maken, alles doet pijn. Alle gedachtes, alles. Ik kan het niet meer.

Wanneer ga ik weer eens lachen en het menen?
Wanneer zal er iemand zijn die naar me luistert:
Me het gevoel geven dat ik er niet alleen voor sta?

Ik ben kapot.

05 feb 2013 - meld ongepast verhaal

reddress, vrouw, 31 jaar

Lezer dinsdag 05 februari 2013 21:52
Dat is niet leuk allemaal.
*Biedt schouder aan*
Alcina dinsdag 05 februari 2013 23:56
Ik denk vaak aan je en hoop dat alles goed komt.
Je moet erdoor, hoe moeilijk het ook is. Probeer zoveel mogelijk te praten en hen te vertellen hoe jij je voelt.
Ik weet dat die woorden je nu niets helpen, maar het ellendige gevoel gaat over. Het zal slijten. En je zult weer gelukkig zijn.
Als je erover wil praten, je kunt me altijd een pbtje sturen :-)
nabila2000 woensdag 06 februari 2013 14:23
ook al ken je me niet ik raad je aan om daarmee met je vriendinnen te praten want als je het voor je houdt dan gaat dat je meer kapott maken dus praat erover met wie dan ook vrienden ,vriendinnen ,leerkracht....

O 08 mei 2014 ugh.. ( 4 )
O 18 okt 2013 abc
O 14 aug 2013 Antibiotica ( 1 )
O 07 aug 2013 Blaasontsteking? ( 6 )
O 24 jun 2013 Maastricht ( 3 )
O 12 jun 2013 Update
O 02 mei 2013 zenuwachtig ( 2 )
O 24 apr 2013 Update vriendschap ( 1 )
O 24 apr 2013 Vervolg
O 17 apr 2013 Twijfels ( 5 )
O 14 apr 2013 -
O 09 apr 2013 Even rustig aan ( 1 )
O 04 apr 2013 Tranen ( 7 )
O 03 apr 2013 Zenuwen ( 2 )
O 31 mrt 2013 Lief vriendje, ( 5 )

vorige volgende