Gisteren vierde mijn opa zn 80e verjaardag, de familie had een feestje voor hem georganiseerd met een buffetje. Om een of andere reden had mijn moeder de taak tot zich genomen om hem op te halen en naar de plaats van bestemming te brengen. Hierbij moet dus gezegd worden dat we van Noord Holland naar omgeving Arnhem moeten om vervolgens nog een half uur te rijden.
Aan de andere kant is het altijd wel leuk om mn moeder ergens naar toe te laten rijden met twee eigenwijze oude bijrijders achterin en mij als bijrijder voorin, alles wat ik rustig aan mn moeder soufleer wordt tien keer herhaald(en soms ook verkeerd
) door opa die natuurlijk alles weet.
Een van mijn favoriete dialogen, waar ik echt even van genoot, ook al gaat t niet over bijrijden:
O=Opa, T=zijn vrouw, M=mams
*rijden richting een brug*
T: Is dit de Mandela-brug?
O: Ja, dit is de Mandela-brug
T: Dat dacht ik al dat dit de Mandela-brug was alleen haal ik ze steeds door de war.
O: Ja, dit is echt zeker de Mandela-brug
*Ondertussen rijden we bijna over de brug en lees ik aan de zijkant een bord waarop duidelijk SACHAROV BRUG staat en er komt een glimlach op mn gezicht*
Maar de beste opmerking kwam nog van mn moeder, terwijl we de brug over rijden:
M: Normaal bij bruggen staat t wel aangegeven op een bordje als het om een belangrijke brug gaat
(en nee, ze had t niet gezien)
Maar goed, de verjaardag was gezellig, een neef en nicht van me waren erg veranderd en gegroeid ondertussen. Dat waren vroeger de koters die aan me hingen en vervelend deden en nu lijken t wel amsterdammers zo plat praten ze bijna. Tongpiercinkje bij nichtje verraste me ook wel een beetje. Ik kwam ook tot de ontdekking dat er geen enkele muziek is waar oudjes niet op kunnen stijldansen. Verder nog even een sirtaki ingezet, familiefotootje, sorbet op de man geserveerd en einde feestje.
Route terug was even makkelijker alleen reden we een keer even verkeerd:
O: Je moet hier linksaf
T: Weet je de weg dan?
O: Nee.