Opdracht; Gedicht maken
Op kamp kregen wij de opdracht om een gedicht te maken, dit was mijn resultaat:
ik kan de zon niet meer zien,
wolken in mij.
enkel regen en onweer,
het goeie is voorbij.
sinds jij weg bent,
is het hier zo koud.
soms een kleine lach,
maar iets dat dat tegenhoud.
veel verdriet,
door het gemis.
geen arm om op te steunen,
als dat nodig is.
je zit diep in mijn hart,
daar zul je altijd zijn.
dat je hier niet meer bent,
doet me elke dag nog veel pijn ook had ik nog een stukje:
ik zal altijd aan je denken,
ik zal je nooit vergeten.
zoveel vragen,
waarop ik het antwoord nooit zal weten
maar dat vond ik een beetje raar, dat paste er niet bij!
Nou.. Meningen zijn altijd welkom
!
xxx
xxx
x.Only.Me., vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende