ik hou van je , en dat weet je , maar waarom heb je me dit dan aangedaan ? je kweste me met de zin die je overlaatst zei! men mond viel open ...wat nu gedaan ? ik was je kwijt ...voor altijd ? zoveel vragen die me op dat door het hoofd stroomden ... zoveel vragen die ik je nog wou stellen ... maar jij wou het rap afhandelen . je wilde niet toegeven dat je me gekwetst had , nee dat wou je niet ... want toch zei je nog dat je van me houd maar waarom deed je dat dan ... je kon het even niet meer aan ? maar wat dan ? was ik dan niet goed genoeg ? of had ik je iets misdaan ? maar nee dat was het niet ... de afstand was je te moeilijk ! wel eerlijk gezegd begrijp ik het allemaal niet meer . afstand gaat niet boven liefde en dat had je me zelf nog verteld . je stuurde me zelf een sms waarin je zei : "ja je hebt gelijk met de tijd zal het wel beteren. ik ga je zeker niet laten vallen , dat is het eind van men gedachten maar we slaan er ons wel door , kzie je graag xxx ".en nu ... is dat het teken dat je de hele tijd tegen mij hebt gelogen ... Nee dat kan niet , ik vertrouwde je heel veel , maar dan toch ... woorden die je zei die daden gingen worden , waarbij die daden helemaal zijn omgedraaid en het dan toch deed ? wat moet ik nu denken ? moet ik geloven of moet ik de kant kiezen die zegt dat je liegt ? weet je ik kan niet kiezen , want ik zie je nog te graag , veel te graag zelfs . aar dan was er nog zoiets dat je zei : " als ik een auto heb dan kan ik je wat vaker zien , en dan kom ik terug bij jou " . weet je ik wacht echter al 5 maand ,verlangend naar jou , wenend om jou , gestreseerd omdat ik het niet meer kan slikken. je wist ook dat ik het moeilijk heb en daarbij nog domme dingen deed ! je zei : " als het eens tegenzit mag je niet direct beginnen paniekeren om dan domme dingen te doen ! en ik geloofde je woorden ! maar nu doe je me zelf pijn ! en heb ik weer de neigingen om mezelf iets aan te doen ! maar ik hou me in omdat ik toch weer een poging wil doen om bij jou te zijn ! want ik zie je doodgraag . maar als die poging me niet lukt weet ik dat dit alles fataal zou kunnen zijn en dat zelfs vrienden me niet zullen kunnen troosten . ik heb onlangs al eens heel ver gezeten , maar daar weet je niet van ! maar zou je er wel begrip voor tonen ? als je zag dat ik weende om jou zou je me troosten ? ik wou dat je dit nu eens kon lezen dan zou je misschien begrijpen , maar ik zeg ook misschien , want echt alles word me teveel en ik krijg echt een afschuw van men leven
!! ik weet niet hoe het nu nog verder moet , geen geluk in de liefde , op school gaat het al niet goed , bijna geen vrienden of allesinds geen vrienden die ik kan vertrouwen , een slechte situatie thuis ...nee ik weet echt niet meer hoe het verder moet ! maar 1 ding is zeker , als dit alles me iets of wat te veel is dan .................................................
DAN IS HET OVER !