over en uit

gister avond kreeg ik het weer in me kop
mila, mila, nog eens mila

waar zat mn verstand? waar was mn zelfvertrouwen, toen dat ene weekend bij jou. man je bent leuk, zo mooi, alles klopte en voelde zo goed. even droomde ik, zweefde, vol van geluk. nu begrijp ik je mila, wrom je alles wilt zien als een spel, levenspel, waarin ik je beminde en liefhad. even was ik van jou, mijn schat, ik hoorde heel even bij jou. je omarmde en kuste, omdat ik je uitnodiging was. tot ik besefte dat er geen aandacht voor mij mogelijk was. zo druk als jij je drugsleven invuld, daar pas ik niet in. zoals je leeft en beseft, dat je nooit een ander kunt zijn, haal jij het uiterste uit jezelf, streeft naar perfectie en liefde, eerlijkheid en macht. ik vind het zo knap, heb bewondering voor jou. je maakt me verlegen als ik even aan je denkt. waarom zo onzeker, mezef zijn gaat fout. waren het drugs of jou geweten. heb ik gelijk als ik zeg dat je het spel met mij speelde. heb ik gelijk als ik voelde dat je gek werd op mij. dat je me heel even miste, misschien verliefd werd op mij. of is dat wat ik graag wilde, alles om jou heeft gedraaid. ik succes zag ik een sprookje, met mila op papier... maar in werkelijkheid ik wist dat miel er nooit voor mij zou zijn..

alsof ik het wist, diep van binnen voelde. mila voor heel even. toch heel even gekend. 8 volle dagen, twee lange weekenden bij miel, uren lange verhalen aan de telefoon.het was miel die belde, weer en weer en weer. zo lang als ik naar hem kon luisteren, zoveel als hij kon vertellen.

* er waren niet genoeg raakvlakken voor hem, hij kent mij niet
* ben te jong/onervaren en nog te onzeker te laten zien van mezelf wat hij wil
* miel liet zich van heel kwetsbare kanten zien, maar het voor mij interessante deel liet hij niet zien.
* ons plaatje was niet af: ik was bij hem, maar voor me gevoel ver weg. ik kon niet binnendringen, reiki ging moeizaam.
* de spijt die ik heb. heb ik hem dan gekwetst? is het een spel met annu geweest, deed ruudje daarom zo vaag? is hij de volgende die mij probeert of heeft miel mij nu door? dat ik hem door heb? is dit zoals mij mama zegt: een goede leugen ligt het dichtst bij de waarheid. was hij daarom zo open en deed zich voor, als iemand die echt niets te verbergen had. waar waren dan de foto's van de dames in zn pc? liet hij me echt zn hele collectie zien? wrom kon hij dan zo makkelijk chatten met mij. zitten zijn minnaresjes soms apart, weggestopt...en dan zn telefoon en de mensen die hij sprak. zo'n knappe man, ik snap het niet. er is zoveel wat ik niet snap


en nooit zal weten. ik zet nu een punt achter mila. het maakt me gek. zoveel wantrouwen, zoveel onzekerheid. zo onduidelijk als mila is, zoveel respect ik heb voor hem.

accepteren deed ik hem. maar ik kan ook tever gaan. moet aan mezelf denken. hij is bang dat hij me kwetste, die pijn voel ik niet meer.

ik was verliefd op een voorbeeld. hoe ik hem graag zou willen. een onbereikbaar streven, iets te hoog gegrepen. tis of ik suiker schep in een kopje thee, niet wil roeren, voor de laatste zoete slok. maar omdat de thee zo heet is en ik te bang, laat ik de thee afkoelen en verdwijnt smelt de suiker volledig.

je zei verdomme dat je van me houd