over mij
Als een bloem alleen in de weide,
Als een boom alleen in het bos,
Als een vis alleen in het water,
Alles en iedereen laat je los.
Als een kind zonder ouders,
Als een hond zonder baas,
Als een leven zonder passie,
Alles vliegt voorbij in een waas.
Je voelt je oncompleet,
Het klopt niet meer,
Er moet iets veranderen,
En je probeert het keer op keer.
Maar je staat er alleen voor,
Er is niemand die je helpt,
Alle deuren blijven dicht,
En je voelt je diep gekweld.
Waarom ben je er dan wel voor hun,
Waarom kan iedereen wel met jou praten,
Waarom troost jij iedereen keer op keer,
Terwijl je ze nu wel kan haten.
Hebben ze het dan niet door,
Dat jij je nu alleen voelt.
Dat jij het even niet meer weet,
Waar het leven eigenlijk op doelt.
Ze zien het niet omdat je blijft lachen,
Omdat je nog steeds leuke dingen doet,
Omdat je nog steeds grapjes maakt,
Terwijl het eigenlijk anders moet.
Je bent te bang om je gevoel te uiten,
Te bang om ook een keer te huilen,
Te bang dat ze het gek zullen vinden,
Omdat iedereen altijd juist met jou wil ruilen.
Tot dat de dag kwam,
Dat het niet meer ging,
Dat ik ook mocht huilen,
En iemand anders mijn tranen opving.
Waar is die dag,
Die dag zo indrukwekkend,
Met hier een traan en daar een snik,
Want op die dag kijkt iedereen anders,
En zien en accepteren ze mijn ware ik.
Als een boom alleen in het bos,
Als een vis alleen in het water,
Alles en iedereen laat je los.
Als een kind zonder ouders,
Als een hond zonder baas,
Als een leven zonder passie,
Alles vliegt voorbij in een waas.
Je voelt je oncompleet,
Het klopt niet meer,
Er moet iets veranderen,
En je probeert het keer op keer.
Maar je staat er alleen voor,
Er is niemand die je helpt,
Alle deuren blijven dicht,
En je voelt je diep gekweld.
Waarom ben je er dan wel voor hun,
Waarom kan iedereen wel met jou praten,
Waarom troost jij iedereen keer op keer,
Terwijl je ze nu wel kan haten.
Hebben ze het dan niet door,
Dat jij je nu alleen voelt.
Dat jij het even niet meer weet,
Waar het leven eigenlijk op doelt.
Ze zien het niet omdat je blijft lachen,
Omdat je nog steeds leuke dingen doet,
Omdat je nog steeds grapjes maakt,
Terwijl het eigenlijk anders moet.
Je bent te bang om je gevoel te uiten,
Te bang om ook een keer te huilen,
Te bang dat ze het gek zullen vinden,
Omdat iedereen altijd juist met jou wil ruilen.
Tot dat de dag kwam,
Dat het niet meer ging,
Dat ik ook mocht huilen,
En iemand anders mijn tranen opving.
Waar is die dag,
Die dag zo indrukwekkend,
Met hier een traan en daar een snik,
Want op die dag kijkt iedereen anders,
En zien en accepteren ze mijn ware ik.
13 okt 2007
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 aug 2008 . ( 1 )
- O 28 jun 2008 count my tears ( 2 )
- O 20 jun 2008 ik haat je ( 2 )
- O 18 jun 2008 Doorgaan
- O 15 jun 2008 gezakt ( 1 )
- O 11 jun 2008 ik voel me ( 1 )
- O 10 jun 2008 Guess who's back
- O 29 mei 2008 HER!
- O 28 mei 2008 FreNcH ( 1 )
- O 28 mei 2008 FreNcH
- O 27 mei 2008 het was een spannende dag ( 2 )
- O 26 mei 2008 dinsdag
- O 26 mei 2008 3 ( 1 )
- O 25 mei 2008 Morgen FilO
- O 21 mei 2008 Vandaag ( 1 )