overlast

Hoe moeilijk moet je het hebben tot je in aanmerking komt voor urgentie? Ik kan nu acuut kinderen gaan maken maar dat heeft geen zin want is geen reden voor urgentie. Gelukkig ben ik verstandig en ga ik zorgen voor een wat betere situatie, want met zijn vieren op 16 vierkante meter lijkt me helemaal een hel (ik en vriendlief, kat en een baby).

Eerst moet je even mentaal doordraaien of lichamelijk doordraaien of allebei en dan maak je wel wat meer kans. Maar als je gewoon alles redelijk op de rails hebt (behalve de buren die verslaafd zijn aan harddrugs, dat ook dealen dag en nacht en waar je overlast van ondervindt, inclusief de geur waar je knallende koppijn van krijgt als je in bed ligt) geen urgentie, wel een klachtenformulier en de uitspraak: ze worden er in april uitgezet.


Waarom niet nu? Meteen? Met hun spullen. Ga even lekker ergens anders je tanden verliezen (die twee die je nog hebt). Dag en nacht is mijn deur op slot omdat ze de verkeerde deur pakken, waarbij geroepen wordt: doe open, ik heb wat nodig. Er wordt op de ramen geklopt, ook dag en nacht. De buren vinden het normaal om rond 11 uur hun fantastische muziek weer kneiterhard aan te zetten. Ook komen er klopgeluiden uit hun huis (tot ongeveer 5 uur ’s nachts) en dan heb ik het nog niet over het schreeuwen gehad. Hun huis maken ze schoon door alle spullen eruit te halen en de brandslang even door het huis heen te halen. Fijn. Tot zover mijn buren. Misschien ben ik na een week al dichterbij het mentaal doordraaien dan ik dacht, maar dan woon ik straks nog niet in mijn via urgentie verkregen huisje (want dat zal nog wel weer 5 maanden duren voor je het überhaupt krijgt, in afwachting van een of ander psychologisch onderzoek), maar gewoon in een psychiatrisch instituut.

Maar dit was mijn gezeik weer voor vandaag.