Papa

Papa,

Ik wilde dit al een tijd schrijven, maar ik wist het niet. Hoe moet ik naar je schrijven als ik deels bang voor begin te worden.
Ik kwam terug uit spanje, ik was vermoeid. In die 4 maanden had je een compleet nieuw leven opgebouwd.
Je was in 2 weken het huis uit , en ging mij kritiek geven.
Je kwam er achter dat ik moe was, en dat ik dingen verkeerd ging doen.
Ik vermeldde je, dat het mij uitput, waarna je elke keer reageerde dat ik overal zelf voor heb gekozen.
Maar je beseft niet, dat ik school dagen heb tot 5, 6 uur thuis ben en dan nog alles moet doen.
Ik loop achter met school.
De laatste keer is het uitgebarsten, ik zocht hulp, om alles te kunnen verwerken, en weer gaf je commentaar.
Je liet school er mee bemoeien, terwijl ik 18 ben.
Wij zoeken een woning, omdat jij een nieuw leven hebt opgebouwd.
Ik was altijd gigantisch close met je, en nu? Lijk ik bang voor je te staan.
Je komt binnen , en mijn hartslag slaat op hol.
Ik zie je lopen op straat en je ontvlucht me.
Het doet mij pijn maar ik weet dat ik het niet langer kan.
Mijn relatie was bijna verbroken, maar je beseft niet, dat hij t enigste heb waar op terug kan vallen.
Geen moeder meer, vader laat mij in de steek, en al mijn opa en oma’s zijn overleden. Op 1 oma na.
Ik vind het moeilijk om met je te praten, maar ik hou het fysiek en mentaal niet vol op deze manier.
25 nov 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Esjee01
Esjee01, vrouw, 23 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende