Papa ..

Ik weet niet wat ik ermee aan moet. Hij is mijn vader maar hij laat niet eens zien dat hij van mij en mij zus houdt. Mijn ouders zijn gescheiden. Mijn moeder heeft een vriend. Mijn vader heeft een een nieuwe vriendin. Die vriendin van hem is heel aardig het enige minpunt is dat ze een zoon heeft die heel veel problemen heeft. Mijn vader kon daar eerst niet tegen. Maar hij heeft hem wat manieren geleerd. Die zoon is ongeveer net zo oud als mij, hij is net 15 geworden.

Maarja nu zijn ze al meer al 2 jaar bij elkaar als het al geen 3 is. Er is alleen 1 ding kut. We zien hem bijna niet en als we hem zien is die allemaal heel leuk en aardig en dan zijn we weg en dan horen we een paar weken niet meer van hem. Het lijkt soms net alsof hij onze vader niet meer wil zijn. Eerst moest die bijna huilen en toen kwamen er ook hard rakende zinnen uit zijn mond zoals "ik voel jullie wegglippen uit mijn handen" & "ik wil jullie niet kwijt als mijn kinderen". Maar papa meende je dat? ik zie er nu niet veel meer van! Het gebeurt denk ik toch stukje bij beetje dat je ons kwijt raakt. We worden ook ouder maar we beginnen ook steeds meer in te zien dat het zo niet altijd meer zin heeft. Ik krijg ook nog steeds die ene zin niet uit mijn hoofd wat je ooit tegen ons hebt gezegd toen je weer eens teveel bier op had. "ik kan hetzelfde met jullie doen als wat ik bij tante miranda heb gedaan" En dat is niet normaal wat je daarbij hebt gedaan. Je eigen zus ving je een paar weken op na de scheiding. En nu? Nu heb je gezegd dat je der broer niet meer wil zijn. Ik wil niet dat je dat ook bij ons doet. Maar langzaam gebeurt het toch

Papa