Papegaaien
Ik denk dat ik toch een vogelmens ben.. ik ben opgegroeid met parkieten en ben m'n hele leven al met papegaaien bezig geweest. Ik hield er vroeger spreekbeurten over, heb wel tien keer dezelfde documentaire over papegaaien gekeken en ik mocht mijn vaders boeken inkijken. Later dacht ik.. 'ach.. zo heeft ieder kind een lievelingsdier'.
Maar eigenlijk, ben ik nog steeds gek op ze. Ik was laatst in een redelijk grote dierenwinkel waar twee papegaaien zaten, ik stond daar echt helemaal verwonderd te kijken hoe hij naar me toe leek te klimmen.. maar ik wist niet of hij te vertrouwen was en helaas wist een medewerker er ook niets nuttigs over te zeggen. En eigenlijk zit ik nog regelmatig op youtube te struinen naar filmpjes van huilende, blaffende, badderende en pratende papegaaiachtigen.
Misschien in plaats van een hond, toch maar een papegaai? Het voelt als een logisch vervolg op het hebben van parkietjes. Ik zou dan wel een papegaai uit een asiel halen, er zijn er genoeg die nergens terecht kunnen en die zullen dan bovendien niet ouder dan mij worden. (Ze kunnen wel tot zo'n 80 jaar worden..) En ik wil een mannetje, die kunnen tenminste geen eieren leggen! ^^ (Geen onbevruchte eieren drama's dus.)
Ik zou dan een enorme kooi in m'n kamer zetten met een open dak, met een stok op de bovenkant zodat hij eruit kan klauteren wanneer hij zin heeft. Lekker knuffelen.. iets waar een parkietje te klein voor is. Spelletjes met hem spelen en testen hoe slim hij is..
Hmm.. ik zit weer eens te mijmeren.. ^^
Librana, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende