Past Midnight...!!!

Ik wist het, ik wist het al toen ik een uur geleden naar bed ging.
Slapen gaan NIET lukken... en tja.. wie met die gedachte al naar bed gaat kan het dus echt wel vergeten... Niet wegzakken in een mooie droom....

Onrust... hele dag al geen rust in mijn reet...!!! gedachten gaan maar heen en weer... er is geen stoppen aan...

Morgen:
Kids naar school, 9 uur een afspraak, telefoontjes plegen, dingen regelen, huis op orde maken, regels opstellen voor de kids, hoe gaat het verder met mijn lieffie... angst om wat er misschien toch nog allemaal komen gaat. Heb mijn standpunt duidelijk gemaakt vanavond. Was niet makkelijk, maar gelukkig denkt (zegt hij ) er net zo over. Ik moet meer ruimte hebben... ruimte voor mijn eigen dingen...Ik kom niet aan mezelf toe en dat geeft die onrust. ik voel me benauwd... weer gevangen in iets waar ik de touwtjes uit handen ga geven... en dat MAG NOOIT....!!!!

En hier zit ik, cup-a-soup chinese tomaat....nog maar een peukie... zou klaas vaak nog bij mij langs komen?????

De week:
Ik heb het te druk. Moet dingen doen waar ik tegenop zie, maar wat voor een "normaal" mens misschien heel normaal zijn. Ik moet mijn dochter naar een verjaardagsfeestje brengen.... zie ik tegenop. Ik moet mijn spv-er bellen, maar zie er tegenop. Heb nml. gewoon een tijd niets van me laten horen. Wil uit de wereld die de 'psychiatrie' heet.... ben er zat van..!!

Ben gewoon een vrouw van vlees en bloed die af en toe een K** dag heeft. Misschien gelijk wat extremer dan een "normaal" iemand....

Ik probeer te bidden.... naar wie weet ik niet.... geloof niet zo in EEN GOD...maar ergens moet ik de kracht vandaan zien te halen...!!!

Ik heb kracht nodig om te stoppen met blowen....dan verdwijnen die vreetbuien en kan ik weer op gewicht komen.... minder gewicht wel te verstaan. Ik moet een aantal kilo's kwijt... puur voor mijn gezondheid, maar als ik nu eens trouw mijn medicatie slik ben ik zo al 10 kilo kwijt..... makkelijker kan het niet zou je denken.....

Probleem:
Zodra ik me weer wat beter ga voelen voel ik me al snel een nietsnut.. iemand die helemaal niks betekend voor de maatschappij... Ok, moet je je af gaan vragen WAT voor maatschappij. Terwijl ik zo nuttig ben voor mijn kinderen, mijn mooiste geschenk. Ik moet mijn grensen blijven aangeven.

Hobby:
Genealogie.... stamboomonderzoek... ik wil er weer mee aan de slag. Het archief waar ik veel te vinden was mis ik... de rust, mensen allemaal met hetzelfde bezig.... ik moet dat weer op gaan pakken.
Schilderen, me creatief weer kunnen uiten op doek.... heb alles in huis... maar kan de kracht niet vinden te beginnen... wat ik weer frustrerend vindt en dus weer lekker down van kan worden... (in plaats van het gewoon te doen)
Gemis:
Ik mis de jongste... en twijfels gaan komen. Moet ik toch een gevecht aangaan??? Wat schiet ik er mee op??? Mijn jonste krijg ik toch niet... en wat moet hij wel niet meer allemaal doorstaan?????
Ik mis ook mijn ex op een of andere manier. Het praten met hem. Dat kan ik met geen ander. Bij hem ben ik niet bang om mezelf helemaal bloot te geven. Hij is de enige binnen mijn muur....!!!!

Sound off the dolphins:
Ik ga zo weer in bed liggen, met een cd van geluiden van dolfijnen maar vooral de zee... het ruizen van de zee... Hier wordt ik ook rustig van maar heb er gewoon nog niet eerder aan gedacht. Hierbij kan ik me helemaal laten gaan... in mijn gedachten.

Last but no least: HAAT
Ik voel voor het eerst in mijn leven haat. Haat tegen een "dat wat zich vriendin" noemde. De vrouw die mijn man heeft "afgepakt" en die nu samen heeeeeeeeeel gelukkig NAAST MIJ wonen....
Ok, geen energie aan verspillen, heb nu alles nodig.

Denk dat ik nu maar moet stoppen.... begin een beetje stoned te worden.

Ga met de dolphins naar bed... en kom niet eerder terug dan later op de dag...!!!

xx
Esmie