Pepijn, dakloos, maar niet ongelukkig
Na een kutdag,
Na een echte kutdag kom ik op Station Sloterdijk aan, er komt een duidelijke dakloze naar me toegelopen, licht verwilderd haar, lange zwarte jas en wat missende tanden. Hij zegt iets, maar ik heb mijn koptelefoon op dus versta hem niet. Ik zet mijn koptelefoon op en hij herhaalt zijn riedeltje, "Hoi, ik ben Pepijn, dakloos, maar niet ongelukkig."
Pepijn loopt een stukje mee en ik vraag hem wat hij wilt, terwijl ik dat zeg en grijp ik in mijn zak. Ik heb namelijk net 3,50 gekregen van een vriendin, voor het kopen van eten, ik overhandig het geld met de boodschap: "Ik heb het van een vriendin gekregen, maar volgens mij kan jij het beter gebruiken." "Bedankt meneer, bedankt meneer!" Ik loop de trap op, naar mijn perron.
Op het perron neem ik plaats op de bank en pak mijn schrift erbij, om op te schrijven hoe goed een bedankje van een dakloze je kan doen. Terwijl ik dit schrijf komt Pepijn op me afgelopen, hij zegt zijn riedeltje
"Hoi, ik ben Pepijn, dankloos, maar niet ongelukkig"
"Hoi, had ik je niet net wat gegeven?"
"Oh oh oh, sorry meneer. Ik heb nog wat voor u, het is slechts symbolisch, maar het is voor u." Hij zoekt door zijn zakken, eerst zijn jaszakken, dan de zakken in zijn vest, broekzakken voor, achter, niks. Licht voorovergebogen controleert hij zijn jaszakken, binnensmonds scheldent "Verdomme, verdomme, verdomme."
Ondertussen zijn er al drie mensen naar Pepijn toegelopen en hebben hem wat kleingeld gegeven, hij bedankt ze door één hand uit zijn zak te halen, het geld aan te nemen en "bedankt" te zeggen. Zijn jas gaat open, hij kan het niet vinden.
Na nog één laatste zoektocht haalt hij uit zijn voorste broekzak iets, hij heeft het in zijn hand en zegt: "Het is een kleine Koran." Hij geeft mij een zilveren doosje, met daarin een pak papiertjes.
"Mag ik vragen hoe je heet?" "Tijmen, een hele fijne avond Pepijn." "Jij ook Tijmen, jij ook."
Na een echte kutdag kom ik op Station Sloterdijk aan, er komt een duidelijke dakloze naar me toegelopen, licht verwilderd haar, lange zwarte jas en wat missende tanden. Hij zegt iets, maar ik heb mijn koptelefoon op dus versta hem niet. Ik zet mijn koptelefoon op en hij herhaalt zijn riedeltje, "Hoi, ik ben Pepijn, dakloos, maar niet ongelukkig."
Pepijn loopt een stukje mee en ik vraag hem wat hij wilt, terwijl ik dat zeg en grijp ik in mijn zak. Ik heb namelijk net 3,50 gekregen van een vriendin, voor het kopen van eten, ik overhandig het geld met de boodschap: "Ik heb het van een vriendin gekregen, maar volgens mij kan jij het beter gebruiken." "Bedankt meneer, bedankt meneer!" Ik loop de trap op, naar mijn perron.
Op het perron neem ik plaats op de bank en pak mijn schrift erbij, om op te schrijven hoe goed een bedankje van een dakloze je kan doen. Terwijl ik dit schrijf komt Pepijn op me afgelopen, hij zegt zijn riedeltje
"Hoi, ik ben Pepijn, dankloos, maar niet ongelukkig"
"Hoi, had ik je niet net wat gegeven?"
"Oh oh oh, sorry meneer. Ik heb nog wat voor u, het is slechts symbolisch, maar het is voor u." Hij zoekt door zijn zakken, eerst zijn jaszakken, dan de zakken in zijn vest, broekzakken voor, achter, niks. Licht voorovergebogen controleert hij zijn jaszakken, binnensmonds scheldent "Verdomme, verdomme, verdomme."
Ondertussen zijn er al drie mensen naar Pepijn toegelopen en hebben hem wat kleingeld gegeven, hij bedankt ze door één hand uit zijn zak te halen, het geld aan te nemen en "bedankt" te zeggen. Zijn jas gaat open, hij kan het niet vinden.
Na nog één laatste zoektocht haalt hij uit zijn voorste broekzak iets, hij heeft het in zijn hand en zegt: "Het is een kleine Koran." Hij geeft mij een zilveren doosje, met daarin een pak papiertjes.
"Mag ik vragen hoe je heet?" "Tijmen, een hele fijne avond Pepijn." "Jij ook Tijmen, jij ook."
13 feb 2012
- meld ongepast verhaal
-
Hammie
maandag 13 februari 2012 22:24
Een glimlach, een kippenvelletje en een gedachten 'wat heb jij mooi gehandeld'.
Een fijne avond en een nog betere nacht gewenst. Dat morgen maar een andere dag zal worden. Denk bij het wakker worden maar aan Pepijn, dat zal je goed doen. -
koffiekaat
maandag 13 februari 2012 22:32
zoveel mensen zouden in hun zakken voelen om te kijken of alles er nog inzat. Dit vind ik een prachtig warm verhaal... (vraag me alleen af wat je uiteindelijk zelf at?, zal de moeder in me wel zijn)..
-
Developing
maandag 13 februari 2012 22:40
Veel patat, frikandellen, kaassouffles en borrelmix.
Saus: American fritesaus gemengd met majo en uitjes.
Dit mag genuttigd worden als het een zeer kutte dag was(en dat was het).
Pepijn is een held. (Krijg alleen het mini-boekje niet open, het zit in een doosje)
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 mrt 2013 Ruimte van mijn hoofd. [gedicht] ( 1 )
- O 25 mrt 2013 Geluk in bad. ( 1 )
- O 21 mrt 2013 Romantiseren.
- O 17 mrt 2013 Kelk met tranen. [gedicht] ( 1 )
- O 03 mrt 2013 Nuttig blauwtje lopen. ( 5 )
- O 16 feb 2013 Vrouwen ( 19 )
- O 02 feb 2013 Emotioneel Wrak ( 1 )
- O 02 feb 2013 Tijd. [Gedicht] ( 1 )
- O 02 feb 2013 Helder.
- O 31 jan 2013 Down
- O 23 jan 2013 Schizofrene Droom ( 1 )
- O 16 jan 2013 Kinderstemmen
- O 16 jan 2013 Stop.
- O 16 jan 2013 Meisjesgeur ( 3 )
- O 14 jan 2013 Buikje ( 10 )