Pff..

Oke, ik ben op dit moment echt ontroostbaar lijkt net..
Misschien kan ik het hier een beetje van me afschrijven, ik hoop het.

Ik moest gister naar de ggd om te praten.
Ik heb namelijk een k*t verleden achter me..
Misschien schrijf ik er nog weleens over, maar nu nog niet. Het doet nu allemaal nog iets te pijn nadat ik met die mensen van de ggd heb gepraat.
Het lijkt wel alsof ze je hart opsnijden, alles komt boven en het doet zo'n pijn om er weer over te gaan praten. Ik heb daar alleen maar zitten huilen, ik kreeg zowat geen woord uit me mond. Dat is dus een teken dat ik het nog niet heb verwerkt allemaal. Het gaat goed totdat ik er weer over ga praten, dan komt alles weer boven. Ze hebben me daarom na een half uurtje weggestuurd, om even tot rust te komen. Vandaag bellen ze weer op om een nieuwe afspraak te maken..
Gelukkig was me vriend meegegaan. Hij kon me goed opvangen toen ik uit dat kamertje bij de ggd kwam. We hebben lang erover gepraat en dat luchtte erg op. Met hem kan ik echt praten, echt mezelf zijn en me helemaal laten gaan.. erg fijn . Hij is echt een schatje .
Maarja, ik zit er erg tegen op om een volgende afspraak te maken. Weer alles om hoog halen, en dat doet zo'n pijn .
Maar het moet, het moet echt. Want dit moet ik echt een keertje gaan verwerken anders blijf ik er me hele leven mee lopen. Het moet gewoon. Hoe moeilijk het is..
Maarja, ik ga stoppen..

xXx Ik..