Wauw.. Deze dag. Het begon zo..
Ik word wakker om half 8, ik moet de auto van mijn vader schoonmaken omdat gister avond zijn vrienden de stofzuiger afpakte. Eerst ga ik eventjes ontbijten, daar zitten ze dan, helemaal stil. Het eerste wat er word gezegt is 'Kom even tegenover ons zitten', dat voorspelt al niet goed.. Nou, ik ga zitten, krijg ik een hele preek over roddelen, vriendinnen, jaloezie, alles! Goede start van de dag dus. Nou, ik niet meer ontbijten, want ja, ik ga niet meer tegen die 2 praten hoor.. Toen de auto klaar was kreeg ik 10 euro en dan moest ik 2.50 terugbetalen, dus ik ging naar de winkels met mijn vriendin.. Is die 10 euro kwijtgeraakt! Ik was echt zo boos op mezelf.. Toen daarna begon het keihard te regenen en te stormen. Dus ik schuilen met mijn vriendin. Bel ik mijn vader omdat mijn 10 euro kwijt is en dat ik later thuis ben dan verwacht. Helemaal weer een preek van 'Wat ben je toch dom, echt heel dom, ik ga je geen straf geven omdat je je nu al kut genoeg voelt..' dit dat. En toen ging ik dus even later naar huis, want we zouden een container schilderen en daar kreeg ik geld voor, dus eigenlijk voor niets zo vroeg opgestaan omdat het dus toch niet door ging.. Nou, balen. Kom ik thuis, opeens begint mijn vader van.. 'Je had 4 augustus toch afgesproken om te logeren met je stiefoma?' Ik : 'Jaa..' Hij van: 'Dan kan je niet.' Ik: 'Hoezo?!' Hij: 'Wat had je ookalweer 4 Augustus?' Ik: 'OHJAA!!' (Overlijdingsdag van mijn moeder.) Dus opeens gaat mijn vader beginnen als ik de vriendin mee wilt hebben (Ik wou haar namelijk ook niet mee op mijn moeders verjaardag en toen kregen we ook ruzie en gezeik). Ik zeg dat ik er niet over wil beginnen omdat we dan toch allemaal gezeik weer krijgen.. Dus uiteindelijk geeft hij een optie en ik zeg van; Ja oke, is goed. Want ik heb geen zin in weer zo'n drama en dat gezeik van hem en haar. Nou ik wist niet wat ik overkwam hoor.. De vriendin van mijn vader : 'JA IK WORD OOK NOOIT GEWENST DOOR JOU, IK WORD MAAR LEKKER WEGGESTUURD EN IK KAN WEL MOOI MET JE SHOPPEN MAAR NU DIT, ONDANKBAAR KIND DAT JE ER BENT!!' En nog veel meer.. Ik wist echt niet waar het vandaan kwam? Sorryhoor maar ik zei niet op de enthousiaste toon van 'Ja, je mag mee.' Maar ik zei wel ja, en daar gaat het om.. Dus toen liep ze jankend weg enzo.. En mijn vader helemaal boos op mij worden, en mijn zus ook. Dus uiteindelijk ben ik verdrietig en loop huilend naar mijn kamer. Nou, dan loopt ze met IEDEREEN ruzie te maken.. Dus ik loop te huilen op mijn bed komt ze opeens super boos en agressief binnen van "JE GAAT NU JE BED OPNIEUW OPMAKEN EN JE GAAT NIET JANKEN OP JE BED OF JE GAAT MAAR LEKKER OPROTTEN NAAR BUITEN OFZO.' Dus ik maak helemaal overstuur mijn bed op en pak mijn tas, ik loop helemaal overstuur naar mijn vader en zeg; Pap, ik ga naar een vriendin. Hij zegt heel gemakkelijk alsof het hem niks boeit van 'isgoed hoor.' Dus ik ren keihard uit huis en huil echt heel erg hard.. Ik fiets naar mijn vriendin en daar vertel ik mijn verhaal, haar moeder zat er ook bij en die was heel erg lief voor me. Nou, uiteindelijk bel ik mijn vader en ik moet DIRECT naar huis komen. Ik kom naar huis en mijn tante, oom, zus, broer en mijn vader zitten daar. Nou, bijna iedereen tegen mij, helemaal zwart gemaakt en alles. Ik voel me zo ongelukkig sinds die vriendin er is.. Dus, uiteindelijk loop ik naar mijn kamer en moet weer eventjes huilen, daarna ga ik eten want ik had nog niks op deze dag, toen hoorde ik ze over mij roddelen en dat was de druppel. Ik zei tegen mijn vader (Misschien iets te brutaal) 'Als je zegt dat ik niet mag roddelen moet je het zelf ook niet doen hé?! ' Nou, ik kreeg de volle laag over me heen. Uiteindelijk komt mijn zus jankend naar ons toe en scheld me helemaal verrot, zo gemeen, ik ben er altijd voor haar als ze ruzie heeft en zij komt nooit voor me op, terwijl ze ook zegt dat ze de vriendin niet mag, echt te schijnheilig gewoon! Dus, nu loopt de vriendin de hele tijd over me te roddelen.. En me zwart te maken, en overal over te zeiken zoals. 'RUIM NU JE ZOOI OP VOOR DE VERANDERING' En al die dingen. Echt, ik kan er niet meer tegen, als het zo door blijft gaan, ik loop echt weg. Ik ben blij dat ik over 2 weekjes op vakantie ga. Ze lopen me nu al 2 weken af te zeiken en zwart te maken. Ik word er echt gek van! Bijna iedereen haat me nu.. Ik voel me zo alleen, niemand wilt naar mijn gevoelens luisteren... Ik voel me echt eenzaam.
Liefs,
Een verdrietig en gekwetst meisje.