Plan om te vluchten...
Lief dagboek,
Gister dus naar Van God Los geweest. Wat een prachtige film! Aan het einde was iedereen stil...
Maar mijn goede humeur was al meteen verpest toen we thuis kwamen. Mijn vader lag op de bank sport te kijken. Turnen ofzo, op zo'n balk.
"Jee, ik kan nog niet eens op zo'n ding lopen", zei ik. Hij begon gemeen te lachen. "Ja, jij kan alleen maar computeren en een beetje televisie kijken", antwoordde hij.
Au.
"En jij dan? Wat doe jij dan in het weekend?" schreeuwde ik. Want hij is er nooit geweest. Voor mijn moeder of voor ons. Zelfs op oud&nieuw zat hij in de kroeg, terwijl we dat bij familie zouden vieren. Moesten we dus weer alleen. Maar dat is nog maar één voorbeeld... en het is weer een druppel voor in mijn emmer. Intussen is hij bijna helemaal vol. Ik wacht nog op de druppel die de emeer doet overlopen. "Ik voetbal, doe aan muziek, een heleboel. Jij helemaal niks", schreeuwde hij terug. En toen ben ik boos naar boven gegaan.
En ik begon te denken... ik moest weg. Maar hoe? Ik wil rust, gewoon rust... want ik leef niet meer voor mezelf. Ik leef nu voor anderen. Het moet verandert worden, maar hoe? Maar rust was alles waar ik aan denken kon. Wou uit het raam springen! Rust, rust maalde door mijn hoofd. Best wel eng achteraf. Ik bedacht iets anders.
Binnenkort wordt ik 15. Dat betekent dat ik kan werken. En dan ga ik sparen. En als ik genoeg geld heb gespaard, ga ik weg. Op eens weg. Waar naar toe dan? Ik wil zo graag naar Londen, maar ik heb geen idee hoe ik daar zo kan komen. Alleen reizend... dus anders pak ik de trein naar Amsterdam, Rotterdam ofzo. En dan zoek ik daar wel een kamertje. En zie wel verder...
Liefs,
S.
Gister dus naar Van God Los geweest. Wat een prachtige film! Aan het einde was iedereen stil...
Maar mijn goede humeur was al meteen verpest toen we thuis kwamen. Mijn vader lag op de bank sport te kijken. Turnen ofzo, op zo'n balk.
"Jee, ik kan nog niet eens op zo'n ding lopen", zei ik. Hij begon gemeen te lachen. "Ja, jij kan alleen maar computeren en een beetje televisie kijken", antwoordde hij.
Au. "En jij dan? Wat doe jij dan in het weekend?" schreeuwde ik. Want hij is er nooit geweest. Voor mijn moeder of voor ons. Zelfs op oud&nieuw zat hij in de kroeg, terwijl we dat bij familie zouden vieren. Moesten we dus weer alleen. Maar dat is nog maar één voorbeeld... en het is weer een druppel voor in mijn emmer. Intussen is hij bijna helemaal vol. Ik wacht nog op de druppel die de emeer doet overlopen. "Ik voetbal, doe aan muziek, een heleboel. Jij helemaal niks", schreeuwde hij terug. En toen ben ik boos naar boven gegaan.
En ik begon te denken... ik moest weg. Maar hoe? Ik wil rust, gewoon rust... want ik leef niet meer voor mezelf. Ik leef nu voor anderen. Het moet verandert worden, maar hoe? Maar rust was alles waar ik aan denken kon. Wou uit het raam springen! Rust, rust maalde door mijn hoofd. Best wel eng achteraf. Ik bedacht iets anders.
Binnenkort wordt ik 15. Dat betekent dat ik kan werken. En dan ga ik sparen. En als ik genoeg geld heb gespaard, ga ik weg. Op eens weg. Waar naar toe dan? Ik wil zo graag naar Londen, maar ik heb geen idee hoe ik daar zo kan komen. Alleen reizend... dus anders pak ik de trein naar Amsterdam, Rotterdam ofzo. En dan zoek ik daar wel een kamertje. En zie wel verder...
Liefs,
S.
05 mei 2003 - bewerkt op 05 mei 2003
- meld ongepast verhaal
-
Seduce
maandag 05 mei 2003 13:27
hm... daz niet so best. trouwens, ook al kan je als 15 jarige werken, je zal heus niet genoeg verdienen om jezelf te onderhouden... is er geen familielid of vriendin of zo ergens in nederland waarbij je terecht kan? het is sowiezo geen goed idee om te vluchten hoor! je kan aan je moeder vertellen wat je vind van je vader... ik denk niet dat zij hem zal verlaten. ik ken d'r nie, maar t lijkt me n beetje onlogisch... maar misschien kan zij wel 'n adres voor je zoeken voor een paar maanden en kunnen jullie nog contact houden. succes
seduce -
Carina
maandag 05 mei 2003 14:32
Weglopen voor je probleme is nie te oplossing alhoewel het wel de makkelijkste weg lijkt
-
Ice
dinsdag 06 mei 2003 20:38
Dit is wat ik altijd al heb gedaan. De makkelijkste weg kiezen sinds ik echt gewoon zo moe ben van alles. Van het leven.
En het is dus niet alleen die hele situatie met mijn vader, gewoon alles. Maar ik ben wel van plan om ooit weer terug te komen... ooit.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 jul 2003 Bonjour!
- O 19 jun 2003 Laatste keer ( 2 )
- O 18 jun 2003 Stoppen ( 2 )
- O 17 jun 2003 Vreten
- O 17 jun 2003 Sorry ( 1 )
- O 16 jun 2003 Vraagje ( 1 )
- O 16 jun 2003 Perfection Through Silence
- O 15 jun 2003 Druk
- O 14 jun 2003 Zomervakantie sucks ( 1 )
- O 13 jun 2003 Gevoelloos? ( 2 )
- O 12 jun 2003 Oops... busted
- O 11 jun 2003 ´k Geef op ( 2 )
- O 10 jun 2003 Smelten als een ijsje in de zon
- O 09 jun 2003 Bang ( 2 )
- O 08 jun 2003 Niks is wat het lijkt