Poeziewoezi
Die nachten dat je wakker schrok, badend in het zweet
Je ogen glazig, op je lippen slechts 1 kreet
Je kokend bloed, heet, gierend door je lijf
Jezus... wat een wijf
Hoe ze naast je lag en de slaap der feeen sliep
En zo bij jou mijn vriend het beest in leven riep
Hoe je blind met volle teugen van haar zoete pracht genoot
Hoe je als was was in haar handen, op sterven na dood
Weet je nog mijn vriend wat je in extase eed
Hoe de duivel diep in jou zijn hels geloof beleed
Wat jammer toch vriend, dood doodjammer toch, vriend
Wat jammer dat ze nu poeziwoezieknuffelbeestje heet
Broeders Walschaerts