Populariteit
ik vind het een verschrikkelijke term, populariteit. wanneer ben je nou populair?? ben ík wel populair? moet je populair zijn?
ik herinner me mijn onzeker brugklas jaren op de middelbare school. hoe graag ik toen de populaire van de klas wilde zijn. ik was een beetje het meisje dat noch populair, noch buitenbeentje was. een beetje tussenin.
ik wilde ook in een groepje buiten staan, lachen om hun grappen, stoer door de gangen van de school slenteren.
maar hoe graag ik het ook wilde, ik bleef het tussenpersoontje. ik kon het met de meeste populaire mensen wel vinden, maar voelde me er nooit echt op mijn plaats.
toen op een gegeven moment, ik denk dat het ergens in mijn examenjaar op de middelbare school was, veranderde ik en vond ik dat de mensen die niet bij mij waren, absoluut niet populair waren en ík juist de populaire was. vreemd hoe, wat toen de populaire mensen waren, ineens van waarde en aanzien kunnen veranderen. ik begon ze maar domme, achterlijke kinderen te vinden, wat had ik daar nou aan? daar was niets stoers aan???
achja, nu ben ik ouder, en ik haat populariteit. mensen moeten gewoon blijven wie ze zijn en zich niet anders voor doen. en vooral mensen er niet op aankijken omdat ze anders zijn! ik heb er een hekel aan om mensen andere mensen te zien veroordelen om hun uiterlijk.
dat is het zwakste wat je kunt doen en het zegt meer om jezelf dan om degene die zo anders is.
FiGa2003, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende