Positief zijn, vader vergeetachtig ?

Ik zie vaak de positieve punten niet echt in, maar toch, die zijn er wel!
Ben ik blij waar ik op dit moment sta ? Ja !
Ik heb eindelijk iets gevonden wat bij mij past, wat mijn passie is en wat m´n doelen inmiddels zijn.
Oke ja ik ben van binnen dat onzekere meisje, wat nooit echt weet wat ze moet doen.
Maar wat ik wel ben ? Vrolijk! Elke dag, oke vaak.
Gisteravond was ik weer op het werk, in de bediening, en vorige week vrijdag was ik er niet. Kreeg dus te horen dat er vorige week vrijdag super veel naar mij gevraagd is . Stiekem toch wel leuk...

Nu merk ik dat mijn vader achter uit gaat..
Hij is 51 en heeft wel van alles wat met z´n lichaam, maar hij word vergeetachtig, weet niet wat ik zeg en is vaak helemaal in gedachte..
Het is irritant en dat is iets wat ik wel moeilijk vind, ik wil weten wat er speelt. Waarom is die zo vergeetachtig ? Moet ik dit met z´n dokter bespreken ?
Twijfel..

Volgende week opnieuw afzwemmen, en ja ik space hem daarvoor.
Puur om het feit dat ik niet van zwemmen houd..
En die medische keuring dinsdag ?
Juist, ik begin momenteel een blessure op te lopen, naja niet echt een blessure, heb het al lang in periodes.
paps denkt dat het ligt aan m´n meniscus. Dat ik geopereerd moeten en dan 6 weken op krukken moeten lopen.
6 weken!
6 weken kan ik niet werken en zijn op de plek die ik leukste vind en waar ik al m´n energie in kwijt kan.
En dan bij de hema ? word het kassa..

Hmm..

Maar! Het is super lekker weer, fijne dag