Vandaag ben ik een tijdlang wel echt belachelijk nutteloos geweest.
Zo voelde ik me ook echt. Ik was even naar beneden gelopen om mijn postvak te legen en ik voelde me verschrikkelijk beroerd. Mijn neefje heeft me, denk ik, aangestoken.
Gister ging het toch best wel weer goed met me, dacht ik.
Maargoed, vervolgens heb ik even heel zielig op de bank gelegen, om tot de conclusie te komen dat ik me niet beroerd genoeg voelde om niks te doen. Ik had geen zin om naar school te gaan en de bandjes, die ik toch best hard nodig heb, op te halen. Des te meer, gezien mijn medestudente niet reageerde op mijn sms en ik het vermoeden had, dat ze het wéér was vergeten.
Uiteindelijk kreeg ik rond één uur een bericht dat ze het niet was vergeten en gaf ze de locatie, waar ik de bandjes kon ophalen.
Fuck.Daarna besloot ik maar om naar de bouwmarkt te gaan. Ik ga een soort hor-deur met kippengaas maken. Don't ask why. Het is altijd vermakelijk als ik door de bouwmarkt loop, want mensen kijken me daar vaak wat bevreemd aan, alsof ik daar absoluut niet zou horen te zijn. Medewerkers schijnen ook te denken, dat je tegen vrouwen, zoals ik, in
teletubbie-bouwmarkt-taal dient te spreken.
Da's allemaal prima, want ik weet van de helft van mijn gereedschap niet hoe het heet ('
Ja, zo'n ding, die je op een ander ding zet en daar kun je een soort van schroeven mee losdraaien' en meer vergelijkbare omschrijvingen kan ik je geven over mijn gereedschap). Dat wil echter niet zeggen dat ik er niet mee om kan gaan. Ook wil het niet zeggen dat ik compleet achterlijk ben. Maargoed, de vriendelijke medewerkers schijnen het maar moeilijk te kunnen begrijpen, dat vrouwmensen, als ik, niet compleet achterlijk zijn en best een spijkertje in het hout kunnen slaan.
Ik zocht mijn spullen bij elkaar en vervolgens ging ik het hout uitzoeken. Toen ik het eenmaal had gevonden, vroeg ik hoeveel het zou kosten als ik het liet bezorgen. Dat zo me
29 euro gaan kosten. Ik schrok me rot, want het gaat om 8 plankjes en ik woon vlakbij! Daarna bedacht ik me of ik niet met kleinere stukken hout aan de gang kon gaan, maar dan moet ik het hout verdubbelen, omdat mijn deur anders niet stevig genoeg is. Ik denk dat ik maar even moet wachten tot mijn zwager tijd heeft en me met de auto kan rijden! Het kippengaas heb ik wel al. Jammer genoeg niet in de juiste maten, maar ze hadden dan ook bar weinig keuze.
Thuis aangekomen besloot ik vast aan mijn school opdracht te beginnen. Het is voor mij nog steeds niet helemaal duidelijk of die opdracht vandaag of vrijdag af moest zijn. Ik ga ervan uit dat het vrijdag is. Anders ga ik mijn medestudente wurgen, omdat zij zo lang heeft gewacht met het geven van die klote bandjes, waardoor ik in tijdnood ben gekomen.
Wel had ik nog een dvd, waarvan volgens onze dividu-expert, het niet mogelijk was om dit up te loaden.
Gelukkig ben ik zo koppig als een ezel en als iemand zegt
'dat kan niet', ga ik het toch lekker proberen! En TAADAAAAA! Gelukt! Ik moest alleen even het video-bestand veranderen, vervolgens uploaden in moviemaker, wat knippen hier en daar en klaar was mijn filmpje. Nu dus ook keurig op de dividu-site geplaatst.
Eigenlijk ben ik de laatste tijd toch wel heel erg trots op mezelf. Alle doelen, die ik voor mezelf stel heb ik tot nu toe behaald. Het zijn weliswaar kleine doelen, maar op deze manier kom ik er wel. Plus dat ik gewoon weer lekker blijf doorzetten. Een kleine tegenslag is niet zo erg af en toe, dat hoort erbij (Oh, bijna vergeten, ik ben mezelf aan het leren om te relativeren!).
Maargoed, ik heb wel een schouderklopje verdiend voor vandaag én de afgelopen dagen!