Presentatie over Geluk

De verdeling die ik maak in mijn presentatie bestaat uit de volgende onderdelen:
- Onbeantwoorde vragen
- Koppelen aan het verleden
- Eigen verantwoordelijkheid
- Koptelefoon



Onbeantwoorde vragen

Ik denk dat de mensen met de minste onbeantwoorde vragen het gelukkigst zijn, dat degene met de antwoorden op al zijn vragen gelukkig is. Dit kan op twee manieren bereikt worden, door op alles antwoorden te vinden of door geen vragen te hebben en blij te zijn met dit, wat? Dit.
Wij zijn vervloekt met ons intellect, wij vragen, wij zijn nieuwsgierig en zullen vragen en zoeken naar antwoorden, wij zullen nooit gelukkig worden door de absentie van vragen, daar is het te laat voor.

'Wat doe jij het allerliefst op de hele wereld, Poeh?'
'Het allerliefste -' zei Poeh en toen moest hij eerst even
nadenken. Want al was Honing Eten iets vreselijks
prettigs, er was toch één ogenblikje, vlak voor je begon
dat NOG prettiger was, maar hij wist niet hoe dat heette.

Zoals ik al eens heb geschreven bestaat de hemel uit Niets, het Niets dat komt na het leven, niet het Niets voor het leven. Het Niets als afwezigheid van alle pijn dat ons voor ging.
Het moment dat er geen vragen meer zijn, maar dat er Niets is. Het moment dat er geen antwoorden zijn, maar dat het Niets alles opvult. Het Niets waar geen herhaling meer plaatsvind, waar een antwoord niet extra vragen geeft, maar het moment dat er via de Dood het Niets betreed wordt en alles, alles en alles voor eeuwig zal laten afweten.

En toen dacht hij, dat bij Janneman Robinson zijn
iets heel plezierigs was en als je Knorrtje bij je had,
was dat ook erg prettig. En toen hij alles goed had
uitgedacht zei hij:
'Wat ik het allerprettigst op de hele Wereld vind,
dat is als Ik en Knorretje naar Jou toegaan en als Jij
dan zegt: 'Wat denk je van een hapje van het een of
ander' en ik zeg dan: 'Daar heb ik niets op tegen, en
jij Knorretje?'en als het dan zo'n zoemerige dag
buiten is en de vogels zingen...'



Koppelen aan het verleden

'Het gelukzalige gevoel overkomt je, het ongelukkige gevoel koppel je.'

Als deze tekst waarheid zou zijn zou het lastig zijn om je gelukkig te voelen. Het zou betekenen dat je met een verleden je sneller ongelukkig voelt, dat wanneer je vergeetachtig bent je minder ongelukkig bent. Ik denk dat hier een bron van wijsheid in ligt, dat er een deel van waar is. Wat deze zin ons verteld is waar, het is zo dat je neit altijd weet waarom je gelukkig bent en dat het daarom lastig is te vinden. Toch geloof ik dat je verleden uitmaakt hoe gelukkig jij wordt.

De mensen met een verleden kunnen dit beamen, hoe? Door te doen. Alles wat er gedaan wordt komt uit een verleden, het gedrag wat je vertoont komt voort uit bezigheden uit het verleden. De genen liggen vast(ook uit een wat verder verleden), maar in de weg van conceptie tot hier is een hoop gebeurd wat je getekend heeft. Het heeft je geleerd met dingen om te gaan, zo ook met je verleden. Je hebt geleerd te vergeten, te verwerken, te vergeven, te wreken, te bedenken en te delen. Het heeft je geleerd ermee om te gaan en zo de negatieve gedachtes te verwerken en niet te koppelen aan gebeurtenissen.

Het geluk ligt dus bij twee kanten, de domme en de slimme in dit geval! De domme zullen het vergeten en genieten van alles, ze zullen niks bewust koppelen en er geen hinder van ondervinden. De slimme zullen dingen verwerken en het niet als negatief ervaren, zij zullen een gebeurtenis niet koppelen aan een negatief verleden en zo minder ongelukkig worden.



Eigen verantwoordelijkheid

Iejoor, de oude grijze Ezel, stond aan de oever van
het rieviertje zijn eigen spiegelbeeld in 't water te
bekijken.
'Aandoenlijk.' zei hij. 'Dat is 't juister woord:
'Aandoenlijk'.
Hij keerde zich om, liep een eind langs het riviertje
en plaste er toen dwars doorgeen naar de overkant.
Daarna liep hij aan de andere kant langzaam terug
en bekeek zich nog eens in het spiegelende water.
'Dat dacht ik al,' zei hij, 'aan deze kant zie ik er niet
veel beter uit! Maar niemand die zich er om
bekommert! Geen enkel schepsel dat wat om me
geeft. Aandoenlijk, dat is 't!'

We kunnen onzelf helemaal de put in praten. We kunnen door onze eigen gedachten hun gang te laten gaan onszelf dieper de put in krijgen dan dat iemand anders dat zou kunnen. Als je continu met jezelf opgescheept bent kan je verschillende dingen doen, je kan ik je zelfmedelijden helemaal opgaan en geen energie erin stoppen. Je zal jezelf de grond in boren en lamlendig worden, jezelf zielig vinden en de rest is allemaal te positief. Of je kan energie erin steken, jezelf oppeppen, niet ingeven aan de negatieve gedachten en positief denken. Nu is dat alleen in je eentje erg lastig. Daarom is het fijn dat er anderen zijn. Het is fijn dat er anderen zijn, maar zij zijn ook maar zichzelf. Je kan niet van iedereen verwachten dat ze jou gelukkig maken, daar moet je zelf aan werken.

'Goeiemorgen Iejoor,' zei Poeh.
'Goeiemorgen Poeh Beer,' zei Iehoor treurig. 'als 't
tenminste een goeie morgen is, ' zei heij. 'Maar daar
twijfel ik aan,' zei hij.
'Wat scheelt je toch, dat je alles zo donker inziet?'
'Niets, Poeh Beer, niets. We kúnnen het niet
allemaal, en sommigen van ons doen het niet. En
dat is alles wat ik ervan zeggen kan.'



Koptelefoon



Als ik dit luister op mijn koptelefoon kan ik de wereld aan, alles vliegt langs me heen en alles wordt rustig. Bij andere soorten muziek word ik druk en ga ik er knalhard voor. Soms is het nodig jezelf zielig te voelen, daar is dan ook muziek voor. Wat er uit de koptelefoon komt versterk en beïnvloed mijn gedachten.

Zo werkt 'de Koptelefoon'ook voor het geluk. Als je je iPod kan besturen beslis je ook wat er uit je koptelefoon komt, je iPod staat niet meer op shuffle en je bent niet meer afhankelijk, maar je belsist zelf, je hebt het in eigen hand. Als je weet dat je je iPod op vrolijke muziek kan zetten zullen je gedachten positiever worden.

Zodra je je iPod beheerst kan je hem op pauze zetten en rustig je koptelefoon af doen. Je zal de wereld horen zoals hij is, niet meer gedempt door de muziek en de dikke laag islatie. De echte wereld zal zich aan je voordoen en je zal versteld staan van hoe mooi alles is, niks is als het lijkt en zelf het lelijkste wordt mooi scherp. Het is als de grot van Plato, maar dan als gedachte. Het zal niet alleen je visie veranderen, maar je hele gedachtegang













Zo, de sectie over geluk is af. Hier zal het grootste deel van de presentatie over gaan. Ik zal een klein stukje vertellen over het vragen stellen bij wat anderen zeggen. Verder twijfel ik of ik het ga hebben over de zin van het leven, wel veel over geschreven, maar ik weet er nog te weinig van om iets over te durven zeggen. Ik denk dat ik hem kort aanstip en vertel dat ik te weinig tijd erin heb zitten.
Straks maar even hardop oefenen en kijken hoe dicht ik in de buurt van 15 minuten kom, wordt een hoop lullen om de gaten te vullen!
Heb er zin oan!