"prima", nou goed?!
Ik haat liegen! En de laatste tijd moet het echt vaak gebeuren! Belt je oma. "hoe gaat het". Met moeite krijg ik er dan "goed" of "prima" uit. Nu weer zo'n incident. Ik loop het huis van mijn pa binnen en ineens zit er stieffamilie op de bank die je echt al in ages niet hebt gezien. En dan bedoel ik echt in ages. Namelijk het achternichtje van mijn stiefmoeder en haar kind. kijk. als je nou de broers en zussen van je ouders kent en dan je eigen neven en nichtjes nog, vooruit. Maar dit gaat echt te ver.
En dan zie je die mensen na 10 jaar weer en dan stellen ze ZO'N vraag! Wat moet je daar nou mee. Dus met mijn fake glimlach kan ik er dan weer net een "prima" uittrekken. Niet dat ik zo vreselijk depri ben ofzo. Ik heb helemaal niet zo'n verkeerd leven. De laatste tijd is het alleen een reeks van screwup na screwup. Tja, daar ben ik natuurlijk zelf helemaal niet blij mee, maar ik weet dat ik er wel weer uitkom.
En bij die verre familieleden kom je er prima vanaf met een "goed", ik bedoel ze kennen je toch niet en heel diep geiinteresseerd zijn ze nou ook weer niet. Dus ik kan dan best vertellen wat ik nu doe voor studie enzo en dan zijn ze weer tevreden. Maar bij mij blijft op een of andere manier dan toch weer rondspoken hoe dat dan gaat met die studie. Hoeveel meer er achter zo'n k*twoord als "prima" zit.
En vandaag belde ook mijn oma weer op! Wat heb ik daar een teringhekel aan. Ze is echt een lief en ik haaaat het echt om te liegen. Maar zoiemand kan je het toch niet aandoen om te zeggen dat je je rapportkaart oid gewoon maar bij de eendjes hebt gegooit. Zoiemand kan je toch niet vertellen dat je echt heeeel ongemakkelijk zit te worstelen om de vragen over school te omzeilen, en proberen alsnog heel enthousiast over te komen.
Nou ik ga maar weer terug naar het verplichte glimlachbezoekje beneden. Het is echt net kerst. Komt er weer iemand langs die echt niets te zeggen heeft waar je interesse in hebt en ze zijn ook niet geinteresseerd in jou. Ze zijn er toch voor je ouders. Maar je moet gewoon beleefd blijven zitten en rotvragen als "hoe gaat het?" en "hoe gaat het met de liefde?" ongeveer eerlijk of standaard beantwoorden.
Maar om nog iets positiefs uit dit verhaal te trekken. De hapjes die gemaakt worden tijdens zo'n bezoekje zijn altijd erg lekker.
-dadels met spek
En dan zie je die mensen na 10 jaar weer en dan stellen ze ZO'N vraag! Wat moet je daar nou mee. Dus met mijn fake glimlach kan ik er dan weer net een "prima" uittrekken. Niet dat ik zo vreselijk depri ben ofzo. Ik heb helemaal niet zo'n verkeerd leven. De laatste tijd is het alleen een reeks van screwup na screwup. Tja, daar ben ik natuurlijk zelf helemaal niet blij mee, maar ik weet dat ik er wel weer uitkom.
En bij die verre familieleden kom je er prima vanaf met een "goed", ik bedoel ze kennen je toch niet en heel diep geiinteresseerd zijn ze nou ook weer niet. Dus ik kan dan best vertellen wat ik nu doe voor studie enzo en dan zijn ze weer tevreden. Maar bij mij blijft op een of andere manier dan toch weer rondspoken hoe dat dan gaat met die studie. Hoeveel meer er achter zo'n k*twoord als "prima" zit.
En vandaag belde ook mijn oma weer op! Wat heb ik daar een teringhekel aan. Ze is echt een lief en ik haaaat het echt om te liegen. Maar zoiemand kan je het toch niet aandoen om te zeggen dat je je rapportkaart oid gewoon maar bij de eendjes hebt gegooit. Zoiemand kan je toch niet vertellen dat je echt heeeel ongemakkelijk zit te worstelen om de vragen over school te omzeilen, en proberen alsnog heel enthousiast over te komen.
Nou ik ga maar weer terug naar het verplichte glimlachbezoekje beneden. Het is echt net kerst. Komt er weer iemand langs die echt niets te zeggen heeft waar je interesse in hebt en ze zijn ook niet geinteresseerd in jou. Ze zijn er toch voor je ouders. Maar je moet gewoon beleefd blijven zitten en rotvragen als "hoe gaat het?" en "hoe gaat het met de liefde?" ongeveer eerlijk of standaard beantwoorden.
Maar om nog iets positiefs uit dit verhaal te trekken. De hapjes die gemaakt worden tijdens zo'n bezoekje zijn altijd erg lekker.
-dadels met spek
06 jan 2008 - bewerkt op 06 jan 2008
- meld ongepast verhaal
-
Neen
zondag 06 januari 2008 20:16
Ja, naar altijd, die vragen. Het is altijd zo ongemeend en zogenaamd beleefd enzo.
'Goed' komt er altijd automatisch uit.. Niemand geeft ooit écht antwoord.
En idd, tegen oma's kun je ook niet echt zeggen hoe het wel echt gaat.. 'Nou oma, ik ga even door een depressie, en de studie gaat slecht en ik wil van een brug af springen'.. Ook weer zo lullig om ze mee op te zadelen
-
France
maandag 07 januari 2008 14:16
precies wat je zegt. Soms is dat echt lastig.
Nu heb ik daar bij mijn familie niet zo'n last van aangezien al mijn neven en nichten en tantes en ooms praktisch gestoord zijn en ik daar dus altijd wel voor opschudding zorgt en het dus eigenlijk niemand uitmaakt of het goed gaat of niet.
(paar uitzonderingen daargelaten, dat heb je nu eenmaal met zo'n giga familie)
Maar ik heb het bijvoorbeeld met mensen die je er eigenlijk niet mee op wilt schepen. Bijvoorbeeld mensen die je nog niet echt als goede vrienden ziet maar waar je wel supergraag mee om gaat enzo.
En oma's idd. Al denk ik dat mijn ene oma t niet eens zou horen als ik per ongeluk zou zeggen dat het kut gaat en de ander het zo weer vergeten zou zijn.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 dec 2007 definitie ik ( 1 )