ik heb over hem geklaagt,
maar vertelde hem mijn gedachten,
hij onderzocht mij,
en is klaar met mij,
zijn oordeel is geklonken,
maar ik ben nog lang niet klaar,
mijn hoofd zit nog vol,
hij weet nog niet wie ik ben,
hij laat me alleen,
zijn oordeel heeft geklonken,
en nu moet ik het zlf uitzoeken,
ik had een band,
maar het was maar niets,
want het is nu over,
de enige die mij snapte,
is klaar met me,
nu moet ik maar mijn hoofd,
legen bij die doos,
dat trutje,
die denkt dat ze een psycholoog is...
ode aan degene die mijn psychiater was
want hij snapte mij
en dat heeft nog nooit iemadn gedaan
hij liet mijn ik nar boven komen
ookal riep dat soms pijnlijke stiltes op
pijnlijke boze blikken
maar hij snapte mij
en riep mij tot mijn orde.
en weetje..
ik mis hem..
ik vertrouw niet zomaar iemand..
en nu is ie weg..