R.

Ik haat dit. Ik begin echt stapelgek op jou te worden, ik wil niks liever dan bij je zijn. Ik zou je maandag zien, maar je was ziek, en ik lees nu het berichtje dat je op FB hebt gezet. Zo lief! En je blijft me maar vertellen dat je me mist, dat je bij me wilt zijn, dat je me weer in je armen wil sluiten.. Maar toch blijft het in mijn hoofd spoken wat je zei. 'Het zal niks worden tussen ons,' maar dat was voordat alles gebeurde wat gebeurd is. En nu leef ik in de onzekerheid, want je gedrag en je woorden zeggen dat het meer is, maar ik durf het niet te vragen. Ik wil het niet verpesten, niet nu al, door te snel te gaan. Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben, maar ik weet niet hoe ik het moet vragen. Hoe vraag je zoiets uberhaupt? 'Hey swa, ik dig je, dig je mij ook?' 'Ik vind je leuk, hoe zit dat nou?' Ik kan hier niet mee omgaan, ik ben te autistisch om met mannen om te gaan. Of in elk geval te autistisch om te daten en te vallen voor iemand.

Kutonzekerheid.
07 mrt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van __Miauw
__Miauw, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende