r.i.p

R.I.P

Nu jij er niet meer bent
lijkt het alsof iedereen je kent..
Niet wetend wat wij doen moeten
staren we levenloos naar onze voeten..
Wat moeten wij nu in deze akelige situatie
niets draait meer om jou reputatie.
het enige wat nu telt is dat jij gelukkig bent.
Als je alleen al denkt aan wat jij was een goede vent...
Ons afvragend of we nog helder kunnen denken.
Terwijl we dat doen denken dus.
Vragen wij ons af wat wij jou eigenlijk konden schenken.
Vrienden die had en heb je genoeg.
Familie die om je geeft had en heb je nog steeds.
Dus kunnen wij ons niets meer bedenken wat wij jou konden schenken, omdat je alles al had.
Nou is er een wens die iedereen heeft.
En dat is het paradijs betreden.
Dat is ook wat je verdiend na al onze gebeden.
Met de hulp van al je familie en je vrienden en met Allah S.W.T als gids zal dat ook lukken Insha'Allah...
Met tranen in mijn ogen stellen wij onszelf telkens de zelfde vragen:
is het echt waar.? Is hij er nu echt niet meer.
Geloof me als ik antwoord ga zoeken op die vragen weet ik een ding het doet zeer.
Nog steeds niet realiserend wat er gebeurt staren wij verward en verdrietig voor ons uit.
Op dit moment zou iedereen die jou kent er alles voor doen om jou weer leven te schenken.
Maar omdat dat niet aan ons is om te bepalen..
Accepteren wij Allahs S.W.T keus dat hij jou bij zich wou hebben.
Zoals ze al zeggen voor iedereen is er een tijd van komen en gaan.
Jij bent gekomen je ziel is gegaan, maar jij als persoon zal altijd in onze hart en gedachtes blijven bestaan.
Nu ik mijn gevoelens heb geschreven op een stuk papier heb ik een lichte gevoel van opluchting..
Maar nog steeds doet het pijn als we eraan denken dat jij er nooit meer zal zijn.
Met pijn in mijn hart en tranen in mijn ogen schrijf ik dit..
Maar nog meer pijn doet het als ik zie hoe iedereen levenloos door de straten loopt op zoek naar een beetje hoop.
De lucht ziet er somber en droevig uit.
De zon verstopt achter de wolken.
De regen die onze tranen wegspoelt onze tranen van verdriet..
Die jij niet ziet.
Tranen die voor jou vallen, tranen omdat wij een vriend en een broeder hebben verloren.
Mijn hart verstopt met tranen en verdriet.
Verdriet die mijn niet loslaten wil.
Hoewel ik jou niet goed kende heb ik het gevoel alsof ik een dierbare familielid heb verloren.
Onze hoop is verloren gegaan.
Hopend dat we ooit hoop zullen krijgen proberen we door te gaan met onze levens en zullen we altijd aan je blijven denken bij elke handeling die we verrichten.
Moge Allah S.W.T je de rust geven die je verdient!

Liefs Eddi