R.i.p Tweety

Dinsdag..

hij was beetje opgebold of hoe je dat ook moet zeggen,
hij floot niet meer, en hij at niet meer mee,
normaal altijd,
hij kwam niet meer bij je zitten, hij ging heel
zielig onder de bank zitten,
ik wist echt niet wat er was, ik dacht hij is gewoon een beetje ziek,
zal wel te veel bier gehad hebben gister.
toen moest ie overgeven en hij was aan de diarree.
savonds zat ie bij mn pa op zn schoot heel stil en
hij lag letterlijk. j kon hem gewoon aaien, normaal mag dat niet
van 'm, wel kusjes geven enzo maar aaien niet.
en hij laat zich ook nooit pakken daar istie te slim voor.
nu dus wel.
toen hadde we hem in zn kooitje gelegd,
hij ging helemaal in een hoekje zitten,
kopje naar beneden
en 22:45, was ie er niet meer..verdrietig
z'n laatste adem uitgeblazen..
zo zielig, onvoorstelbaar. waarom nu al?
8jaar lang ging j met ons mee, je was een deel
van de familie..
je had een goed leven! En je kan tenmisten zeggen, bij alle andere vogeltjes in de hemel, dat je bier heb gehad, dat je altijd vrij mocht vliegen
met ons mee mocht eten..
Samen met mij naar friends kijken.
en ik hoorde je lachen, hoe je dan met je kopje op en neer ging
en floot.
dat je in de wasbak was gevallen, meerdere malen
in de dubbelfris.
dat je bij ons kwam zitten, aan het bier zat,
onderzetters kapot maakte,
de afstands bediening op de grond gooiden
omdat je iets niet leuk vond,
met flippo's speelden.
n dat je gek was op alles dat glimde,
sieraden.
en helemaal op alles dat geel was.
zoals je tweety speeltje,
dat op het begin een onderlijf had, maar dat zo
gesloopt had dat ie alleen nog een kop had,
en daar mee op de grond speelde.
dat je gek was op suiker, terwijl je dat helemaal niet mocht
en dat je mee floot op November Rain van Guns 'n Roses.
en marco borsato..

dat je in je hormonale periode zat, dat je tegen de duim
van mn oom ging oprijden.
dat was lachen..
dat je tegen je zelf praatte in de spiegel..
dat j mensen uitlachten, ja ik weet dat je ze zeker uitlachten
maar je kon flink boos worden,
en dan kwam je niet meer bij me zitten,
totdat ik mn excuus kwam aanbieden,
soms leek je net een klein mensje,,
zo vol met leven en energie..
nooit zat je in je kooi,
alleen savonds als je ging slapen
en je kwam er weer uit als me vader naar
beneden kwam om 6uur..

nu ben je weg,
geen gefluit meer,
niet samen meer lachen om friends.
niet samen aan een biertje zitten
niet meer op je donder geven omdat je onder de tafel zit
en de vloer onderschijt...
het huis is leeg, zonder jou
de kooi staat er niet meer,
ik mis een stukje in me leven
niemand kan jou vervange,
zo'n klein beestje met al jou streken
krijg je nooit meer. je was en bent uniek..
we hebben je begraven,
marcel en ik hebben samen met florian
een mooi kistje voor je gebouwd.
een kruisje,
een kaarsje
en we hebben afscheid genomen.
eervol
want zo moest het zijn.

*In Memorian, Tweety, 8jaartjes..*
uniek voor zo'n klein vogeltje,
blijkt maar weer hoe goed je leven was.
verliefd
verliefdliefdesverdrietverliefdliefdesverdrietverliefd
18 aug 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Sh0rty
Sh0rty, vrouw, 123 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende