Raar
Tot mijn twaalfde heb ik een normale jeugd gehad. Daarna ben ik raar geworden.
Normale tieners beginnen dan te puberen en zich af te zetten tegen de ouder figuren. Ik niet. Mijn ouders zijn altijd mijn beste vrienden geweest….
Normale pubers beginnen met uitgaan en gaan achter de andere sekse aan. Ik niet. Om de één of andere reden heb ik die behoeft nooit gehad….
Waar het dus eigenlijk op neer komt is dat ik de puberteit heb overgeslagen. Mede daarom heb ik nooit de vriendenkring opgebouwd welke in die periode ontstaat. Heb ik nooit de verliefdheden meegemaakt….
Nu ik wat ouder ben en mijn ouders overleden zijn, spijt me dat. Ik vind het jammer dat ik die periode in mijn ontwikkeling niet heb doorgemaakt. Natuurlijk is dit pure zelfmedelijden maar ik voel me steeds eenzamer….
Ach, misschien is dit een periode waar ik even door heen moet. Het besef van weer een onbeantwoorde liefde en belangrijker nog, volgende week de tweede sterfdag van mijn vader komen hard aan. Over een maand moet ik de stukjes uit deze periode nog maar eens teruglezen. Mocht ik dan nog steeds hetzelfde voelen dan moet ik er toch iets aan doen…..
Betweter, man, 56 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende