Raar?

Lief dagboek,

Dit was echt de weirdest dag van mijn leven. Geen ander woord mogelijk.
Op school ging alles oké, niet eruit gestuurd ofzo, nog niks over dat 'gespijbel' gehoord... behalve dat de klas het nu ook weet. Maja.

Moest vanochtend wel nakomen. Mocht cake snijden erg vrolijk Die concierges zijn wel oké!

Om een uur of elf, jammer genoeg onder geschiedenis, moest ik naar de homeopatische dokter voor mijn slapeloosheid. Het duurde vet lang. Maar krijg dus medicijnen enzo. Hij wist mij precies te beschrijven in mijn Ik-wil-slapen-verdorie-situatie. En krijg medicijnen. Hoop dat het goed komt.

Laatste uur hadden we wiskunde. Rep. verknoeid door hoofdpijn door die hitte en had allemaal ook geen zin in dat gestress. Gelukkig saved by the bell...
Liep Reinald daar bij de trap. Liep met Johanna. Wij zaten nog wat te praten over die rep., hoor ik soort gefluit of geklak achter ons: Reinald. Wij praatten nog wat na over wiskunde, komt hij naast ons lopen. Hij praatte... nu in het echt? WTF?!
"Wat, wat', wat?" vroeg hij lacherig.
"Wiskunde", antwoordde ik.
"A?"
"Ja, hij was vet moeilijk"
Of zoiets, weet allemaal niet precies. Duurde wel langer. En toen bleef hij opeens staan bij het 1e publicatiebord (meer voor de 4e klassers) om te kijken wat uit viel. Liep met zin tegen hem aan.
"Oh sorry", zei hij. Hums... skin to skin knipoog Not wrong... felt so good vrolijk

Johanna en ik fietsten zo naar huis... flikkert mijn spijkerjasje midden op de weg. Pakte het zo heel onhandig op... fietste Reinald daar net met een vette big smile. How cute!

Ging met Johanna mee naar huis, een dorp, ongeveer 11 km van de stad. Ik zat net de denken dat het allemaal té gladjes verliep... en toen scheette zo'n stinkvogel op mij.
Daar zijn we gaan varen met een motorbootje met haar vader. Echt helemaal geweldig. Werd helemaal één met de natuur. Echt zo mooi, zo vredig... echt wow.

Maar ik weet niet wat ik nu moet verwachtten met dat hele Reinald-gedoe. Hij heeft een heel lijsje met ex-girlfriends, geloof ik. Hij is geen player hoor. Net voelde ik me een beetje raar... misschien vind hij Johanna wel leuk? Maar dan zou hij toch niet naar e-mailadres gevraagd hebben op het schoolfeest...? Allemaal vragen... en dit kan gewoon niet waar zijn. Dit is gewoon te goed... ben echt bang dat er in één keer... BOEM... en dat alles weer normaal is.

Ik chagrijnig, alleen, verraden... Ice.

Liefs,
Sabine








03 jun 2003 - bewerkt op 03 jun 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Ice
Ice, vrouw, 20 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende