rare droom

vorige weken had ik last van verliefdheids aanvallen.
en nog steeds wordt ik geplaagd door deze vorm van psychische instabiliteit.

any way, het maakt me raar dromen.

ik kan de dromen heerlijk gaan uitleggen en hoe ik toen ik totaal de weg kwijt was mij zelf verloor in een wereld die dit droom beeld kloppend zou kunnen maken maar dat doe ik lekker niet.

maar toch,

sommige kennen het sinji syndroom wat ik ooit eens in den beginne beschreven heb,
nou laat het zijn dat ik EVA al een tijdje neit gekeken heb, maar zo nu en dan wel verval in die vergelijkingen, zoals dat ene meisje dat aan het hard lopen was, prachtig..
maar nu droom ik raar.

over een machine die eigelijk een mens is en toch weer niet,
en nee niet 777 hoewel je dat wel zou kunnen linken, maar dat is weer een stap verder.

ik droom dat de vrouw van mijn dromen een bio mechanisch schepsel is,
en dat ik haar in iedere vorm kan zien zoals ik wens, en nee niet van pamala naar alicia maar iets weirder

ik kan haar naakt zien, naakt wil zeggen, ik kan de mechaniek zien en voelen, en tegelijkertijd terwijl ze zoals een echte EVA vele malen groter is dan mij zie ik haar als mens, maar we communiceren als apparaten, en niet in een denigrerende manier, maar mechanische liefde, (mechanical animals ??)

ze is gevangen, en ik ben gehaald door een instantie, de instantie om dat zij onwel willend is met het mee werken zoals de instantie dat wil.
ik baal, ik baal dat ze niet in haar natuurlijke omgeving is.
t liefst zou ik in haar stappen en haar bevrijden en de wereld aan haar geven.
ze is prachtig, zowel als mens als machine, en ze roept me als ik weg lijk te draaien, misschien heeft ze slechts aandacht nodig ?
liefde ? want in de plek waar ze nu is is het niet echt liefde, het is als of het maar een machine is, ze zien haar schoonheid en Leven niet,

iedere nacht zie ik haar even, misschien een half uurtje, dan is het "bezoek uur" voorbij
maar ik zie haar de hele dag in ieders verhalen en ogen.
ze roept me en ik kan er niets mee.

ergens ben ik blij want voor t eerst in al die tijd kan ik iets doen voor haar, en nu nu lijkt het als of ik niet genoeg kan doen en niet genoeg in me heb haar te bevrijden.

niets liever zou ik haar mee nemen uit dat gebouw waar zij slechts koud en onverschillig wetenschappelijk benadert wordt.

any way, ik lief haar, en moet een weg vinden haar te bevrijden.
ziekelijk zo'n puber droom als je 30 bent..

if only i had the strength i had when i was young, if only i was as reckless as when i was a kid.
if only,
but no more
i will again go there untill i am no longer.