Razendsnel pianissimo.

Het is niet eenvoudig.

Ik laat de klanken over me heen komen. Toets na toets, zwarte na witte, na zwarte. In een razendsnel tempo maak ik met mijn rechterhand, rechter vingers, schijnbaar onmogelijke bewegingen. Geen enkel foutje is geoorloofd. Het moet perfect zijn.
De ene toon na de andere. Niet zomaar een toon, zonder die ene toon zou het stuk incompleet zijn, geen geheel. Hier moet ik opletten -tempo houden, pianissimo spelen-, het moet perfect zijn. Sommige maten moet ik nog aan werken, 29 noten in één maat -6 4de maat, duurt niet zo lang- is toch erg veel. Die ene triller komt niet goed uit, meer legato bij dat andere deel.
Uiteindelijk gaat het lukken. Na veel werk. Het is als werken aan een tekening. Het is een lang proces, maar het eindproduct is 't allemaal waard. Meestal. Soms lukt het niet helemaal om over te brengen wat ik wil. Wat bedoeld is.
Aan het eind, pianississimo.

Het is niet eenvoudig, maar wel erg lonend. Ik houd ervan. [Omdat het goed voelt.]

*LilAngel
16 apr 2010 - bewerkt op 20 sep 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van LilAngel
LilAngel, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende