Recruiter?
Lang verhaal kort, ik heb mijn LinkedIn op open gezet. Recruiters komen en gaan, maar over het algemeen als ik mijn salaris noem, haken ze af of blijken ze niets binnen dit budget te hebben. Of misschien kom ik te eigenaardig over, dat zou ook kunnen.
Hoe dan ook, wanneer iemand me benaderd voor een gesprek, hecht ik er niet zo veel waarde aan. Zo fanatiek ben ik niet op zoek en daardoor ben ik ook niet bereid mijn eisen naar beneden bij te stellen. "Wat weet je precies over ons bedrijf?" beantwoord ik eigenlijk altijd met "niets" omdat het niet belangrijk genoeg is om me in te lezen. Mijn houding bevestigd voor me dat ik nog op mijn plek zit, omdat ik bij de vorige werkgever wel bereid was tot concessies en er wel bovenop zat op de hoogte te zijn van de bedrijven waar ik mee in gesprek ging.
Had ik me dit keer wel verdiept, dan had ik geweten dat het ditmaal geen recruitmentbureau was, maar de directe leidinggevende waar ik mee zou komen te werken. Het was geen recruiter die me in het bestand wilde opnemen, maar iemand die serieus met me in zee wilde gaan. En ik zat daar in een T-shirt, met mijn (lange) haar in een staart te mopperen op mijn huidige management. Ik heb nee gezegd tegen een persoonlijke ontmoeting in Delft, omdat ik te druk was. Ineens is het me ook duidelijk waarom ze in persoon wilde ontmoetten.
Echter, dat ze er allemaal mee akkoord ging, laat wel zien dat er oprechte interesse was in een samenwerking.
Tot ik mijn salaris noemde dan.
En gezien het plan nu is gezond te stoppen met werken op mijn vijftigste, ben ik niet bereid in te leveren met salaris. Vooral niet omdat ik niet op de schopstoel zit, en er promotie voor de deur staat.
Maar natuurlijk mopper ik over mijn huidige werk. Het is niet perfect. Maar het is net zo imperfect bij andere werkgevers. Het is niet onredelijk waarom sommige dingen kut zijn, maar dat maakt ze niet minder kut. Het is echter niet oneerlijk zoals in de zorg, waar een deel van het team de pauze wel kreeg uitbetaald, en een deel van het team niet.
Een bijzondere ervaring. Misschien moet ik mijn LinkedIn maar weer dicht gooien aan het einde van de maand om dit soort vergissingen te voorkomen en niet per ongeluk deuren te sluiten. Aan de andere kant veranderd de wereld zo snel dat niets blijvend gesloten is.
Dus ja, buiten de vraag of zij een samenwerking ziet zitten, weet ik niet echt of ik een samenwerking nu zie zitten. Ik zit veilig voor een goed salaris. Ben ik dan echt toe aan een nieuw avontuur?
-VLH
Hoe dan ook, wanneer iemand me benaderd voor een gesprek, hecht ik er niet zo veel waarde aan. Zo fanatiek ben ik niet op zoek en daardoor ben ik ook niet bereid mijn eisen naar beneden bij te stellen. "Wat weet je precies over ons bedrijf?" beantwoord ik eigenlijk altijd met "niets" omdat het niet belangrijk genoeg is om me in te lezen. Mijn houding bevestigd voor me dat ik nog op mijn plek zit, omdat ik bij de vorige werkgever wel bereid was tot concessies en er wel bovenop zat op de hoogte te zijn van de bedrijven waar ik mee in gesprek ging.
Had ik me dit keer wel verdiept, dan had ik geweten dat het ditmaal geen recruitmentbureau was, maar de directe leidinggevende waar ik mee zou komen te werken. Het was geen recruiter die me in het bestand wilde opnemen, maar iemand die serieus met me in zee wilde gaan. En ik zat daar in een T-shirt, met mijn (lange) haar in een staart te mopperen op mijn huidige management. Ik heb nee gezegd tegen een persoonlijke ontmoeting in Delft, omdat ik te druk was. Ineens is het me ook duidelijk waarom ze in persoon wilde ontmoetten.
Echter, dat ze er allemaal mee akkoord ging, laat wel zien dat er oprechte interesse was in een samenwerking.
Tot ik mijn salaris noemde dan.
En gezien het plan nu is gezond te stoppen met werken op mijn vijftigste, ben ik niet bereid in te leveren met salaris. Vooral niet omdat ik niet op de schopstoel zit, en er promotie voor de deur staat.
Maar natuurlijk mopper ik over mijn huidige werk. Het is niet perfect. Maar het is net zo imperfect bij andere werkgevers. Het is niet onredelijk waarom sommige dingen kut zijn, maar dat maakt ze niet minder kut. Het is echter niet oneerlijk zoals in de zorg, waar een deel van het team de pauze wel kreeg uitbetaald, en een deel van het team niet.
Een bijzondere ervaring. Misschien moet ik mijn LinkedIn maar weer dicht gooien aan het einde van de maand om dit soort vergissingen te voorkomen en niet per ongeluk deuren te sluiten. Aan de andere kant veranderd de wereld zo snel dat niets blijvend gesloten is.
Dus ja, buiten de vraag of zij een samenwerking ziet zitten, weet ik niet echt of ik een samenwerking nu zie zitten. Ik zit veilig voor een goed salaris. Ben ik dan echt toe aan een nieuw avontuur?
-VLH
15 aug 2024
- meld ongepast verhaal
-
Phlo
donderdag 15 augustus 2024 17:50
ik heb mijn linked in ook open gezet ivm verhuizing en toegenomen reistijd. Ook bij mij haakt men af op m'n salaris en zó fantastisch verdien ik ook niet (hoewel 20% ikb aardig optelt). Het zijn vooral starterssalarissen die worden geopperd, en ik heb het idee dat er ook alleen naar starters wordt gezocht (want goedkoop heujj). ik ben me er dus van bewust dat ik mogelijk voor de rest mijn leven vast zit in deze baan puur vanwege de fantastische arbeidsvoorwaarden (en leuke collega's) waar ik niet op wil inleveren. En ik weet niet of ik daar blij mee ben ondanks dat ik bij een non-profit situatie écht een verschil uitmaak voor de natuur in Nederland. Ik verdien geen geld voor een grote baas die er zijn derde jacht van koopt en dat stemt me zeer tevreden. Het is alleen dat ik niet over twintig jaar nog steeds stomme telefoontjes van 'wat moet ik met dit monster' wil beantwoorden (met 'lees het papiertje'
Tegelijkertijd wil ik ook niet doorgroeien naar seniorfuncties of contractmanagement of dat soort saaie schijt want te veel effort voor wat je ervoor terug krijgt.
Met mijn diploma en verknipte cv ga ik echt niets vergelijkbaars vinden. En tóch wil ik de opties open blijven houden. You just never know.. Misschien dat ik nog eens ga studeren.
Anyways, je kunt hem altijd open houden en de offers negeren tot er écht wat leuks tussen staat. Orienterend gesprek is altijd goed. Kan ook telefonisch als reizen naar Delft geen optie is. Nee zeggen kan zelfs na een tweede gesprek of na het lezen van je contract nog altijd. Als je het uit zet maak je sowieso geen kansen in elk geval, is dan maar weer mijn instelling.
Sorry voor dit hele niets toevoegende verhaal. -
Tatycardia
woensdag 21 augustus 2024 18:52
Wat grappig, ik heb zo wat net hetzelfde voor.
Al 2 jaar 'zoek' of 'sta ik open' voor een andere job, maar vanaf dat ik een aanbieding krijg, laat ik enkel mijn meest nonchalante manier van solliciteren zien, omdat ik ook heel goed zit en ik ergens al weet dat het niet beter kan. Toch zeker niet voor mijn functie.
Op deze manier heb ik waarschijnlijk al heel wat bruggetjes verbrand. Ik kan enkel hopen dat mijn bedrijf nooit failliet gaat of ik nooit te maken krijg met collectief ontslag.
Dan zullen ze zeggen, hier heb je haar met haar hoge salaris eisen, en nu plots wilt ze wel
Mag ik zo nieuwsgierig zijn omg te vragen welk salaris jij krijgt en in ruil voor welke shiften/uren werk?
Omdat vergelijken nooit kwaad kan en ik niet veel mensen ken die ook dit (luxe) probleem hebben.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 okt 2024 Fit blijven
- O 28 okt 2024 Movember
- O 26 okt 2024 -
- O 01 okt 2024 Meh
- O 20 sep 2024 Schrijven ( 2 )
- O 23 aug 2024 Onleesbaar geheel ( 1 )
- O 23 aug 2024 Promotie
- O 15 aug 2024 Recruiter? ( 2 )
- O 05 aug 2024 Voortschrijdend inzicht
- O 03 aug 2024 - ( 1 )
- O 29 jul 2024 Deel een muziekje met me? ( 8 )
- O 03 jul 2024 Fysio ( 1 )
- O 23 mei 2024 -
- O 14 mei 2024 Een sterretje, een scheur ( 2 )
- O 13 mei 2024 -