Regen, dat hadden we nog niet gehad.
Dinsdagmiddag viel ik opnieuw in de prijzen; uitgerekend op het moment dat het tijd was om naar het werk te gaan, begon het gedonder en niet zo zachtjes ook.
Met dat weertype laat ik de fiets thuis en ga lopend, om zo het onderhoud beperkt te houden.
Ketting, lagers en derailleurs houden niet zo van water.
Nu heb ik een vrij grote paraplu, maar dat is geen garantie om helemaal droog te blijven.
Tegen de tijd dat ik op mijn werkadres was, had ik een stel natte broekspijpen en de sokken waren doorweekt.
Dat bracht herinneringen naar boven van een dag dat ik naar school ging en halverwege de rit de volle laag kreeg.
Soms lijkt het alsof je alleen zulke dingen blijft onthouden en van deze gebeurtenis weet ik nog dat het tot halverwege de middag duurde voordat ik weer eens opgedroogd was....
Deze keer was de broek redelijk snel weer droog, maar die sokken, daarmee is het niet meer goed gekomen, pas nadat ik thuis was, was ik daarvan verlost.
Nee, dan maar een natte rug van het transpireren.
Dat droogt sneller...