Reisverslag

Om half zeven loopt mijn wekker af en ik sta gelijk op. Ik wil namelijk nog een kleine twintig minuten fietsen. Dit vanwege het personeelsfeest vrijdag, met wat extra sporten deze week probeer ik alvast te compenseren voor de pilsjes van vrijdag…

Mijn liftster heeft het zo te horen erg naar haar zin gehad in Parijs. Ze begint namelijk gelijk te vertellen over wat ze daar allemaal gedaan heeft. Na het reisverslag over dag één vraagt ze of ik nog iets te vertellen heb voor ze verder gaat. Ik vraag of zij mijn berichtjes gehad heeft. Het SMSje heeft ze bekeken, de e-mail echter niet. Hierop vertel ik over de inhoud van deze e-mail en dan vooral over het ontslag van haar kamergenoot. Ze schrikt hier duidelijk van en de rest van de autorit hebben we het over dit onderwerp…

Direct na aankomst en het halen van de eerste bak koffie begin ik met het probleem van de uitgaande e-mail. Ook de standaard dingen na een weekend komen weer langs. Zo schijnen mensen opeens te zijn vergeten hoe hun machine op te starten en dat soort dingen. Voor mij is het ook maandag en dat blijkt wel uit het feit dat ik twee keer een monitor vervang voor ik erachter kom dat de stroom eraf is. Na de middag krijg ik de opdracht om het uitgaande e-mail probleem te laten rusten, het werkt immers, en verder te gaan met een interface tussen twee pakketen. Verder hebben we bij ons op het werk een regeling voor een soort afdelingsuitje. Dit houdt in dat je één keer per jaar met de afdeling iets leuks kunt doen en dat de werkgever € 25,- per persoon meebetaald. Nu heb ik het idee om als afscheid voor die ontslagen collega, dit potje te gebruiken. Mijn directe collega, die van de schriftelijke waarschuwing, is zaterdag ook tien jaar in dienst dus deze twee combineren we dan. Voor hem mag ik namelijk niks organiseren namens het hele bedrijf, zo heeft hij me al gewaarschuwd. Het idee valt in goede aarde, alleen nog afwachten wat diegene voor het bedoeld is ervan zeggen…

Op de terugweg gaat mijn liftster verder met haar reisverslag. Zo verteld ze bij welke musea ze allemaal geweest is en welke kerken ze heeft bezocht. Ook verteld ze over een jongen die ze heeft ontmoet in een galerie. Ze hebben telefoonnummers uitgewisseld. Ik zeg het niet maar sta versteld hoe snel ze dus blijkbaar haar telefoonnummer uitgeeft…

Thuis gekomen eet ik een ijsbergsalade met een lekkerbekje. Daarna ga ik mijn zussen ophalen om naar mijn oom te gaan. Als ik nog alleen met mijn middelste zus in auto zit, spreekt ze haar bezorgdheid uit over mijn afvallen. Ze vindt namelijk dat ik te ver doorsla en is bang dat ik net als haar eindig. Ze is namelijk net geen anorexia geval…

Met mijn oom gaat het weer erg goed. Hij heeft net bericht gehad dat hij op 17 november naar huis mag en verheugd zich hier nu al op. Het gaat dan ook erg goed, zo verteld hij dat hij nu vijf minuten kan fietsen zonder aan de zuurstof te hoeven…

Weer thuis gekomen vul ik de rest van de avond met televisie kijken. Er is namelijk weer een dubbele aflevering van ‘Enterprise’….

27 oktober 2003