Rode poes

"Tik tak tik tak" aldus de klok die in een gigantisch huis aan een mooie brede rivier staat. Even verderop staat de knoestige eikenhouten tafel met niet 4 maar wel 5 poten. Sinds jaar een dag staat ie daar in dat huis, zich te ergeren aan die klok met z'n "tik tak tik tak". "En dan ieder uur ook nog dat BIM BAM BOM er tussen door, irritant". "Had ik nog maar een 6de poot, dan kon ik naar 'm toe lopen en hem van de muur afrossen, met z'n neurotische gejengel".
Niemand die de tafel hoort, want tafels kunnen niet praten. De kat die iedere keer langs de tafel af loopt wel. De kat praat honderd uit over zijn familie in Thailand, siamese katers. Over z'n Cyperse vrienden en over dat lekker oranje wijf in dat huis aan de overkant van de rivier. "Jammer dat een rivier atijd gevuld is met water, misschien dat ik van die houten tafel een poot mag lenen, zodat ik de rivier over kan steken, maar ja die tafel kan niet praten".
Er is overigens niemand die de kat kan verstaan, want ondanks dat de kat kan praten, is kat-taal nogal moeilijk te vertalen. De eenzame baas van de kat wil ook wel eens wat anders dan dat gejank aan z'n hoofd en die tafel kan 'm ook gestolen worden, een tafel met 5 poten slaat tenslotte ook helemaal nergens op. "tik tak tik tak" steeds maar dat getik van die klok in z'n hoofd "tik tak tik tak". "Klote kat, Klotetafel en dat getik! Om gek van te worden!". Plotseling neemt hij een besluit: hij trapt een van de 5 poten onder de tafel uit, ramt met een ferme zwaai de klok aan diggelen, en gooit de tafelpoot in de rivier. De kat ziet zijn kans, glipt het huis uit en springt op de tafelpoot , eindelijk op weg naar die mooie rode dame in het huis aan de overkant.