Rolstoel

Lief dagboek,

Vanmorgen ging de wekker alweer vroeg want om 08:50 vertrokken we naar Kaatsheuvel om naar de Efteling te gaan. Ik was nog een beetje moe van de vorige dag toen ik vanmorgen in de auto zat maar verder ging het wel oke knipoog

In de auto vertelde Elle dat ze in tweestrijd zat. Elle heeft een 'ziekte' (ga er verder niet dieper op in) waardoor ze op dit moment geen lange afstanden kan lopen en niet in staat is om langdurig (langer als 5 minuten) te staan. Ze wist niet goed wat ze ermee aanmoest want het park van de Efteling is heel groot en ze moet er natuurlijk wel een hele dag rondlopen. Papa zei al snel zoiets als: "als je moe bent ga je maar even zitten...". Toen ik het woord tweestrijd hoorde moest ik denken aan Para View van gisteren vrolijk Ik hoorde van een medium het volgende...

"Het is belangrijk dat je rust in jezelf hebt. Als je rust in jezelf hebt is het goed en positief. Ga je je druk maken dan is het negatief. Zodra je de rust in jezelf weer terug hebt is het goed."

Ik vertelde wat ik gisteren hoorde aan Elle en het idee dat ze heel de dag in een rolstoel mag zitten gaf haar een beter gevoel. Zo kregen we bij de Efteling ingang een rolstoel toegewezen. Nu weet je natuurlijk al wat er zo fijn aan is als je een rolstoel hebt, want bij elke atractie ben je meteen aan de buurt en hoef je niet te wachten erg vrolijk Ik functioneerde als begleider van Elle en heb heel de dag Elle begleid door het park. Er zijn geen gewonden gevallen, heb niemand aangereden, soms een paar kleine incidenten maar dat hoort erbij nahnah

De eerste attractie die we bezochten was PandaDroom en evenals de Fata Morgana besloten we de gewone ingang te nemen aangezien het toch niet druk was, dus Elle uit de rolstoel en vervolgens weer terug en op naar de volgende... De PandaDroom was erg leuk. Ik vond het intro gedeelte mooier als de hoofd-attractie, maar dat komt door de leuke beelden en mooie muziek In this together.

De eerste attractie waarbij we gebruik maakten van de rolstoel van Elle was de Bobbaan. Ergens was het toch wel raar en ik kon mijn lach ook niet inhouden, Elle is niet ziek of gehandicapt en kan gewoon lopen alleen geen lange afstanden en ze kan niet lang staan. In feite is er dus niets mee aan de hand, wel mochten we voor. Het leuke is dat mensen dat niet begrijpen. Of je kan gewoon lopen zonder rolstoel, of je zit in een rolstoel en je bent totaal afgekeurd, je mag niet lachen of vrolijk bewegen. Het was dus best lullig als je dan een rolstoel ziet die zo dicht mogelijk bij de Bobbaan gereden word en vervolgens staat ze gewoon op en gaat ze in de slee zitten vrolijk Elle en ik moesten moeite doen om ons in te houden.

Villa Volta was wel leuk, de invalide ingang werd automatisch geopend en opeens klonk er uit het niets een stem die zei dat er iemand aankwam. De invalide ingang was zo aangepast aan het huis, dat was gwn super. Bij sommige attracties kan je niet gebruik maken van zo'n speciale ingang Villa Volta is er ook zo een. Je moet als 'invalide' dus gwn in de rij gaan staan. Toen we eindelijk in de attractie stonden hadden ze verkeerd afgeteld er pasten niet zoveel mensen in als er stonden dus we moesten alsnog wachten. Maar we kregen wel een kijkje backstage bij Villa Volta, het was maar heel kort maar wel super leuk! Ik heb gezien hoe de controle kamer werkt en heel intressant, hoe de attractie zelf werkt, was echt heel leuk.

Natuurlijk moest Elle ook even langs papier hier, dus ik met mij rolstoel ernaartoe. Die prullenbak stond op een verhoging dus ik moest mij rolstoel helemaal kantelen om erop te komen terwijl Elle er gewoon inzat. Het ging in een keer goed en we stonden erop. Een probleem werd het echter toen we eraf wouden gaan. Ik reed met die rolstoel gewoon zonder nadenken de verhoging af maar dat ging niet helemaal goed. De rolstoel kantelde naar voren en bleef in de 90graden hoek hangen. Elle viel half naar voren knipoog Ik moest kei hard lachen en Elle ook. Alle mensen in de omgeving hadden ook zoiets van 'woow... er valt een invalide uit zijn rolstoel.' Het was supergrappig, een man kon er ook wel om lachen. Gelukkig liep het nog goed af.

Verder heb ik bij een Pannenkoekenhuis nog een shoarma schotel gegeten, ik snap de combinatie niet echt maar het was wel lekker nahnah

Veel liefs,
Daan!
09 jun 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Kane
Kane, man, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende