Rugzakje opgeruimd en luchtig!

Gisteren was hij hier nadat ik thuis kwam van werken.
Armoede. Kennelijk krijgt hij daar ook niet genoeg te eten.
In de avond vertrok ie. Hij moet op tijd binnen zijn.
Ik wil niet dat hij hier te pas en te ontepas op mijn stoep staat omdat hij anders op straat staat.
Tis een opvang dus je kunt daar niet uitgebreid liggen launchen en tv kijken of gewoon even op de bank liggen of een dutje doen.
Ik heb graag dat ie van te voren belt als ie langskomt.
Het moet geen verplichting worden dat ik hem binnen moet laten omdat hij met zichzelf zit.
Dat laatste...

Eigenlijk wil ik gewoon dat het gezellig en leuk is als ie langskomt.
Nu is het toch weer hier langskomen uit pure noodzaak.
Dat is al jaren zo. Ik heb daar helemaal geen zin meer in om voor andermans ellende op te draaien.

Ik vroeg hem ook" Waarom ga je niet naar een maatschappelijk werker of psycholoog"

Hij" Ja daar zijn ze mee bezig "


Hij maakte ook een opmerking dat hij het leven niet meer ziet zitten.

" Je kunt nog altijd van 13 hoog naar beneden springen" geef ik als antwoord terug.


Ik vind dat dit allemaal zijn eigen schuld is.
Junkie mentaliteit. Sigaretten, blowen, drugshandel wat ook niks opschiet en drinken.

Ook hier bedelen voor lose euros voor sigaretten.
Goh misschien die losse euro's sparen voor eten in het slaaphuis?
Ik heb geen geld, daar heb ik al helemaal geen geld voor.


Er mankeert psychisch van alles aan die gozer.
Zelf je leven naar de klote helpen en dan een ander opschepen met zijn ellende.
Leer met jezelf overweg te kunnen ipv alleen maar roken, blowen etc.


Ik vraag mij ook af als hij het licht zou zien of ie nog met mij zou zijn.Dit is gewoon gemakkelijk.
Vandaag heb ik toch echt andere plannen.
Het zou toch een heel ander verhaal zijn als iemand op je stoep staat om je te verassen met iets luchtigs en leuks.
Of bellen om te babbelen over leuke luchtige dingen.


Nu hij verhuisd is voel ik mij kilo's lichter.
Dit is echt een hele andere vibe.
Daar wil ik aan wennen en van genieten.


Je kunt je hele leven belast zijn omdat jezelf met een rugzak van hier tot en met ginter rondzeult.
Het leven is dan alles behalve leuk.
Ik heb zelf al heel erg veel opgeruimd. Misschien wel alles?
Nou ja een hoop.

Nu dat de rugzak leeg is gaat er ineens een hele andere wereld open .


Vandaag wil ik rustig aan doen, de tijd nemen.
Lekker in mijn energie zitten.
Vanavond luchtig zingen in het koor.
Op mijn gemak lesstof doornemen, rauwe melk kopen.
Alles op mijn dooie gemak.


Velen gaan weg bij de akkers. Een zekere dame heeft ander werk gevonden. Zelfde soort werk met dezelfde doelgroep mensen.

" Artistiek dit is mijn laatste dag vandaag "

Ik " Oh ja"

Zij " Kom!"

We strekken onze armen en geven elkaar een knuffel.

Ze wenst mij succes met mijn opleiding en vinden van betaald werk.
Dat laatste was ik druk mee bezig. Maar nu even ontspannen en buiten werken op de akkers.

Enfin we volgen ons eigen weg.


Gr Art = Tiek